Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers– Auteursrechtvrij
[pagina 78]
| |
Inhoudt van het XX. Cap.Doen geen gewelt, int gerechte schuut geschincken, T'straffen is niet altyt nut, somtyts wilt swyghen, VVilt niet lichtelyck leughenen bedincken, Spreect voorsichtich, bout neerstich, goet sult ghy crygen. | |
Het XXXV. Liedeken op de vvyse, Soete vvaerde liefken.
Ga naar margenoot+ SOmtijts straft de mensch hier t'ontijde// sweech
hy twaer wijser daet// }
Ga naar margenoot+ Nochtans beter ick de straff belijde// dan
heymelijcken haet// } want het bringht sulcken baet// den
ghenen diet ontfanght// al met een danckbaer herte// het
doet hier wijnke smerte, die anders langh aenhanght.
Ga naar margenoot+ Wie ghewelt ghebruijct hier in het oordeel,
Den selfden hier bekent
Dat hy hier ghelijct een die tot voordeel
Een maecht bewaert en schent,
Ga naar margenoot+ Menich man hier ontrent
Swijght: want hy heeft gheen macht
Ga naar margenoot+Goet antwoordt weer te gheuen,
Een ander daer beneuen
Swijght, en sijn tijt verwacht.
| |
[pagina 79]
| |
Wie veel clapt die maect sijn selfs onwaerdich, Ga naar margenoot+
En wie van leghen stam
Het ghewelt hem toe schrijft onrechuaerdich,
Daer op soo wort men gram,
Tgheluck oock somtijts quam
In boose saken wel,
Maer sulcx can oock ghedijen
Tot verdriet ende lyen,
Ja tot verderuen snel.
Dicmael men hier gheeft al in dit leuen Ga naar margenoot+
Daert niet wel is besteet,
Oock wort wederom dicwils ghegheuen
Daert wel is als elck weet,
Wie hem oyt hooch vermeet
En hier seer pronct en praelt, Ga naar margenoot+
Laecheyt sal hy oock eruen,
De laghe sal verweruen,
Hoocheyt, men rijst en daelt.
Een wijs man die maect hier sijn gheschincken
Met woorden aengenaem,
Maer de sot en sal hier niet om dincken,
T'sijn dat blijft onbequaem, Ga naar margenoot+
Met een ooch [na ick raem]
Soo gheeft hy ende swijght,
Ende dan met seuen ooghen
Soo sal hy weder pooghen,
Te sien wat hy weer crijght.
Noch soo gheeft hy weijnich, en t'verwyten Ga naar margenoot+
Sal met hem seer groot sijn,
Daer en bouen sal hy oock nog crijten
Als een die wtroept wijn,
Leent hy v nv met pijn
Morghen hem weer verwacht,
Om tgheen dat hy v leende,
Al saech hy dat ghy weende,
T'wort van hem cleijn gheacht.
|
|