Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijInhoudt van het XVII. Cap.Siet hier hoe Godt den mensch heeft gheschapen, Ende met wat gauen hy hem heeft begaeft, Hoe dat hy sijne wet leerde sijn knapen, En hoe hy Israel sijn erfdeel heeft ghelaeft. | |
Het XXX. Liedeken, op de vvijse, Alleyn tot dy Heer Iesu Christi, &c.
Ga naar margenoot+ Godt schiep deur sijn macht ende ghewelt// den
mensch van groo ter waer de//
Ga naar margenoot+ Den tijdt sijn levens in hem ghestelt// Hy
is en werdt oock weder aer de//
na sijn beelt heeft hy hem ghemaect// Aen groote macht is
| |
[pagina 69]
| |
 hy gheraect// vervult met goede seden//
en sijn vreese smaect// alle ghedierte hier beneden.
Hy gaf hem vernuft dat hy verstaetGa naar margenoot+
Sprake, verstandt, ooren, en ooghen,Ga naar margenoot+
En kennisse van goet ende quaet,
Besonder cost hy hem verhooghen
Bouen dander ghedierten al,
En gaf hem kennis in dit dal
Sijn maiesteyt te louen: Ga naar margenoot+
[Ende na den val] Ga naar margenoot+
Gaf hy haer sijne wet van bouen.Ga naar margenoot+
Hy maecte met haer eeuwich verbondt,
Haer ooghen saghen sijne maiesteyt,
Heur ooren hoorden tot dijer stondt
De stemme sijnder heerlijcheyt, Ga naar margenoot+
Hy sprack tot hun met woorden soet,
Siet dat ghy v voor onrecht hoet, Ga naar margenoot+
V naeste wilt besorghen,
Heur oock liefde doet:
Want voor my en is niet verborghen. Ga naar margenoot+ Ga naar margenoot+
Hy heeft verordent in elcke landt Ga naar margenoot+
Sijn heerschappije tot sijn eere,
Maer ouer Israel was sijn handt, Ga naar margenoot+
Van haer woude hy selfs sijn Heere,
Ende deur hem sijn openbaer Ga naar margenoot+
Haer wercken als de sonne claer, Ga naar margenoot+
Sijn ooghen sijn [mids desen] Ga naar margenoot+
Altijt oock op haer, Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+
Gheen sond en sal verborghen wesen. Ga naar margenoot+
Het t'smenschen weldaet hy bewaert,
| |
[pagina 70]
| |
Ga naar margenoot+ Ghelijckmen doet een seghelrinck,
De goede wercken [en goeden aert]
Als een oochappel hy in hoedt ontfinck,
Hy sal opwaken int leste,
Ga naar margenoot+ Ende als dan dander reste
Ga naar margenoot+ Op haeren cop verghelden,
Ga naar margenoot+ Die het beste
Ga naar margenoot+ Hier volghden vergaen selden.
Want wie hem betert t'eenigher tijt,
Ga naar margenoot+ Die laet hy tot ghenade comen,
Den droeuighen hy hier oock verblijt,
Van hun wort troost vernomen,
Bekeert v dan tot uwen Godt,
Ga naar margenoot+ En volghet sijn godlijck ghebodt,
Ga naar margenoot+ En laet v sondich leuen,
Ga naar margenoot+ Den Heer [Sabaodt]
Ga naar margenoot+ Bidt dat v sonden wil vergheuen.
Wie sal den hoochsten met sijn stem
Louen al inder hellen,
Ga naar margenoot+ Want alleen leuende louen hem,
Ga naar margenoot+ Doode kunnen gheen lof vertellen,
Ga naar margenoot+ Daeromme den Heer looft en prijst,
Te wijl ghesontheyt in v rijst,
Want groot is sijn ghenade,
Ga naar margenoot+ Die hy hier bewijst
Aen den bekeerden vroech en spade.
Ga naar margenoot+ Want wat can doch een mensche sijn
Ga naar margenoot+ De wijl hy hier is sterffelijck,
Ga naar margenoot+ Wat is claerder dan der sonnen schijn,
Ga naar margenoot+ En nochtans is sy bederffelijck,
Ga naar margenoot+ Oock al wat vleesch en bloet hier dicht
Ga naar margenoot+ Is een boos dinck: dan Godts ghesicht
Ga naar margenoot+ Siet de hoocht onghemeten,
Ga naar margenoot+ Int hemelsche licht:
Ga naar margenoot+Maer aerdt sijn wy op aerden gheseten.
|
|