Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijHet XXVI. Liedeken vvt den selfden Cap. op de vvijse, Quade nyders tonghen. DOet v vrienden goet die rijcklijck sijt gheseten//
Na v vermoghen d'aerme gheeft, }Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+
Op den dach der vreucht en wiltse niet vergheten//
Op dat ghy vrelijck in v vreucht leeft, }Ga naar margenoot+
want al dat u aencleeft// hier haest een ander heeft, Ga naar margenoot+
en uwen aerbeyt suer hier bouen maten//
moet ghy een ander laten. Ga naar margenoot+
Wilt hier gheerne gheuen, ghy sult ontfanghen, Ga naar margenoot+
Heylicht v siele in desen tijt,
Want als ghy hier gaet des doots ganghen
Wtgheteert ghy hier dan sijt, Ga naar margenoot+
Alle vleesch hier verslijt, Ga naar margenoot+
Ghelijck een cleet ghedijt; Ga naar margenoot+
Want dits verbondt [na Adams vallen] Ga naar margenoot+
T'steruen dat hoort ons allen. Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+
Soo het blat hier staet op den boom schoon en groene Ga naar margenoot+
Soo ist oock met den menschen hier, Ga naar margenoot+
D'een wast d'ander valt, tblijft niet in eenen doene,Ga naar margenoot+
Dit is oock alle ons manier,
De eene leeft seer fier,
| |
[pagina 62]
| |
Ga naar margenoot+ De ander steruet schier,
Tis al verganckelijck als ick vermaende,
Niet en blijft hier oock staende.
Ga naar margenoot+ Wel den ghenen die daer met Godts woorden
Altijt omgaet, wt leyt en leert,
Diet van herten doen selden versmoorden
Wijsheyt: sy wort van huer gheeert,
In hun sy seer vermeert
Waer dat sy henen keert
Hy volght haer na daer sy gaet veure,
Ga naar margenoot+ En luystert oock voor haer deure.
Hert by hueren huyse soect herberghe,
Rechtet v hutte aen hueren want,
Ga naar margenoot+ Elck sijn kinderen dit selfde verghe,
Schuylt onder haer loouerkens plaisant:
Want door Godts cloecke hant
Soo doetse v bystant
En sy bescherpt, op dat elck sitte
Heerlijck al voor de hitte.
|
|