Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijHet XIII. Liedeken vvt den selfden Cap. op de vvijse: Op v betrou ick Heere.
Ga naar margenoot+ Lief kint laet v doch hier leeren, de wijshz van uwer ieucht
Soo wort ghy een man niz eeren, wijs ende gesticht in deucht
Gaet als ghy meucht// tot haer als een die saeyt en ploecht
Ga naar margenoot+Ga naar margenoot+ Verwacht haer vruchten soet// die sy v crijghen doet// Dan
Ga naar margenoot+tot wat moeyten hier v voecht.
Seer bitter sy hier den mensche wert
Die roeckeloos en plomp blijft:
Want sy is hem een proef-steen hert,
Altijt hy haer verdrijft,
Elck roemt en schrijft,
Niet al sy in haer bloeyen,
Ga naar margenoot+ Lief kindt mijn leer aenvaet,
Veracht niet mijnen raet,
Begheeft v voeten in haer boeyen.
| |
[pagina 35]
| |
V schouderen buyght bequamelijck Ga naar margenoot+
Al onder haren bant,
Treet oock haren wech lijdsamelijck,
Spuert haer na aen elcken cant, Ga naar margenoot+
Ghy crijght verstant,
Sy ciert v met heerlijcke cleeren,
Stichtlyck wert v propoost, Ga naar margenoot+
Aen haer soo hebt ghy troost,
In vreuchden sal v leet verkeeren.
Sy heeft een gulden croone,
Een huys van purper ient,
Trect aen dit cleet seer schoone Ga naar margenoot+
En croon seer excellent,
V tot haer went,
Volght ghy haer, ghy sult werden wijs,
En neemt ghy haer int hert
Sy bevrijt v van smert,
Oock wert ghy cloeck en vercrijght prijs.
Weest seer gheerne byden ouden,
En daer ghy wijse vint Ga naar margenoot+
Daer wilt v dan oock by houden, Ga naar margenoot+
Ende Gods woort bemint,
Merct en versint
Hoe dat des wijsheyts reden luyt: Ga naar margenoot+
Als ghy vernufte siet
Tot sulcke altijt vliet,
Gaet altijt met heur in ende uyt.
Hebt oock hier in uwe ghedachten
Gods wet, dees heel indrinct
Opt woort vol van stercker crachten, Ga naar margenoot+
Deurgaens altijt oock dinct, Ga naar margenoot+
Godt dan beschinct
V hert twelck hem in deucht gheneert,
Volcomelijck ghy leeft
En wijsheyt hy v gheeft
Soo veel als ghy van hem begheert.
|
|