Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijHet IX. Liedeken vvt den selfden Cap. op de vvijse: Ick hadt een ghestadich. DE wijshz altijt ond'hout// Haer kinderen gemein
Ga naar margenoot+ Sy ingeeftet haer menichfout// het leuen groot en clein
En sy ontfanght certeyn// Al die heur hier u cloec-
ken// ende den wech des Heeren soecken// die recht is ende reyn.
Wie haer bemint, soeckt leuen:
Want die in huer hier waeckt,
Ga naar margenoot+ Die salse vrede gheuen:
Heur omhelsen soet smaeckt
Die haer crijght hier gheraeckt
Aen leuen ende eere.
Want daer sy is, de Heere
Den man gheluckich maeckt.
| |
[pagina 27]
| |
Die haer oock dienst bewysen,
Sullen met dienste claer
De heylighen hier spijsen.
Niet en valt heur te swaer
Die haer bemint voorwaer,
Bemint oock Godt almachtich, Ga naar margenoot+
Sijn oordeel is waerachtich
Vast betrout hy deur haer. Ga naar margenoot+
Ghelooft hy deur t'verstijuen
Des gheests: wijsheyt hy erft,
T'gheslacht van hem sal blijuen
Niet lichtelijck t'bederft,
Valt hy, noch niet en sterft,
Sijn siele diemen [hoort stenen]
Als wijsheyt treet voor henen
Die ghenade verwerft
De vreese, prouingh, ende anxt, Ga naar margenoot+
Sal sy op bringhen snel,
Sy proeft den man [al op het lanxt]
In Godts leer en beuel:
En sijn ghedacht oock wel, Ga naar margenoot+
Op dat hy huer betrouwe Ga naar margenoot+
Op trechte padt hier bouwe, Ga naar margenoot+
Troost sy hem in ghequel.
Sy sal hem oock vergaren
Kennisse tot een schat,
En t'verstandt openbaren
Dat gherechticheyt vat:
Maer doolt hy van den pat,
Soo sal sy hem verlaten
Vallende opder straten
Int t'sviants handen plat.
|
|