Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
AuteursrechtvrijHet II. Liedeken vvt den selfden cap. opde vvijse vanden 105. Psalm.
Ga naar margenoot+ DE vreese Gods is eer en vreucht// Der
Ga naar margenoot+blijschappen oprechte croon}
Den Heer te vreesen thert verheucht// En
geeft veel vrolijckheyts te loon }lang doet hier leuen dese
Ga naar margenoot+ deucht// wel den Godt vreesende persoon// T eynde sijndre
| |
[pagina 15]
| |
 weghen// Dat crijcht hier Gods segen// Sijn doot al grijs//
Gheniet oock Gods ghenade der sielen spijs// Godts
Liefde is van rade// Eerlijck en wijs.
Godts vreese is des wijsheyts beghin Ga naar margenoot+
Met den gheloouighen ghebaert,
Hy gaet oock met den vercoren in,
De rechtdoender kendt sijnen aert, Ga naar margenoot+
Deucht, kennisse is sijn ghewin. Ga naar margenoot+
Daer deur hy thert oprecht bewaert,
Tmaeckt hem groot verblijdenGa naar margenoot+
Vreucht tot allen tijden,
Van druck sy vrijdt.
Al die den Heere vreesen
Niet quaets bestrijdt,
Met troost sullense wesenGa naar margenoot+
Ghebenedijdt.
Des heeren vrees is wijsheyt volmaeckt, Ga naar margenoot+
Ende vervult met ouervloet
Deur haer de scheure van laste craeckt,
Al thuys werdt vol met lustich goet, Ga naar margenoot+
Die dese wijsheyts croon ghenaecktGa naar margenoot+
Heeft vrede, en swelvaerts vruchten soet.
Dees sach hy int tellen
Beyde sijn ghesellen
Gods gauen eel,
De kennisse voorsichtich
Werdt wijsheyt deel:
Die hem aenhanght seet stichtich
Verhoocht hy heel.
| |
[pagina 16]
| |
Gods vrees is swijsheyts wortel fijn
Langh leuen sijn haer tacken breet,
Tsverstants goeden inder wijsheyt sijn
Dat goddelijcke saken weet
Maer wijsheyt is den sondaers pijn
Verfoeingh en verdrietich leet
Sondt wert wtghedreuen
Door Gods vrees niet beuen:
Maer die dees derft
Sondicht tot in sijn outheyt:
Gheen deucht hy erft
Om dat deur gramme stoutheyt
Sijn ziele sterft.
|
|