|
| |
De Wijn maeckt ydel, moetwillich, stout, leuy, ledich, ende is een oorsake der onkuysheyt, ende alle onordentlicken wesens.
Dat elffste Capittel.
SInt Paulus spreeckt Epheser. v. Drinckt u niet vol Wijn, want daer volgt een onordentlic wesen wt. Dat dat waer is, sien wy voor ooghen, dat de droncken bolten wilt, stout, onbeschaemt zijn met woorden, wercken, spreken ende handel. Dat hebben oock de Heydens bekent, dat de Lidtmaten der gheboorte ende de Mont na vrienden zijn.
| |
| |
Want lijdt de mont ghebreck, soo heeft de onwijsheyt gheen plaets, want sonder wijn ende broot verkout Venus: Maer wanneermen van Wijn brandet ende verhit is, soo verheft hem alle ergelust, daer koemt Venus ter Herberghe, ghelijck Hieronimus spreeckt: In de wijn is geylheydt, ende waer dronckenheyt is, daer volcht gheringhe onkuysheyt. Want een opgheblasen buyck van wijn ende spijse, volcht de wellust der Nieren, dat Ethna alsoo niet brandet als eens jonghen Mensches merch van wijn ontsteken. Summa, wie daghelicx wijn ghebruyckt, als onse gemeende gheestelicken, die draecht vyer inden schoot: want in wijn is onreynicheyt, ende by eenen ledighen droncken mensche derff niemant reynicheyt soecken, noch yet redelicx. Oorsake, wie hoereert, die is levendich doot: Maer wie droncken is, die is doot ende begraven, ende sondicht oock in syn eyghen Lijf. Het volcht oock wt dronckenschap een onordentlijc wesen, ledich gaen, verdervinghe der Werelt, als boven gheseyt is, aen Ziel, Lijf, Eer, ende Goet. Wanneermen vol is, soo wortmen wercloos, gaen om ghelijck het schim aen de wandt, haten den arbeyt, dwalen van d'een plaets tot d'ander, laten Wijf ende Kint sitten, draghen 'teene na den anderen uyten Huyse, tot dat wy't al hebben, ende den Mist wten Hoff. Daer na moghen wy niet graven, schamen ons te bedelen, soo is stelen, rooven ende moorden het naeste, off alst noch wel geluct, werden wy Lant-beschijters (ick meen Lants-Knechten) ende draghen ons Leven te coop om ghelt, verloochenen Wijff ende Kint, zijn die niet alleen gheen nut, maer oock merckelijcke schade. Dat is dat onordentlijck wesen dat wt dronckenschap volcht: want waerlijck de wijn scheyt meenich Echte: Wanneer yemant de wijn-sucht overcoemt, 'tgheselschap gewoon wert, ende op den wijn verleckert, so helpe hem Godt. Nu in desen lesten vervaerlijcken Tijden, zijn wy niet alleen met dese boosheyt behaft,maer de Vrouwen zijn ooc sonder schaemt, Wijndrancsters, dat voortijts ooc byden Heydens schande was. Wil de Man een mengelen, soo wil de Vrou een halve Kan (noch verwondert ons dat wy gheen ghelt int
| |
| |
Lant hebben, hetsen de Mannen daer toe, hanghen den mantel achter aen op dattet goet gheringe een eynde neme: Neemt de Man haer niet mede, soo laet sy den Muyl hanghen, ende gheeft den Man de gantsche weke niet een goet woort. Dat soude de Overheyt voor komen met een goede ordinantie, dat gheen wijf met haer Man in een openbaer ghelach ginghe (wtghenomen een eerbare betamelijcke gastinghe) De Mannen zijn gheen Heeren int huys, hy en derft 'tWijf niet t'huys laten, wil hy haer kijven ende schelden niet hooren. Dat is dat onordentlick wesen dat wt dronckenschap comt, als Paulus seyt: dat het Lant vol Hoeren ende Boeven wort. Help hier wie helpen mach, de vromen met ghebedt, de Overheydt met ghewelt, God met syn genade ende toecomst. Wt dronckenheyt coemt oock overvloedicheyt ende moetwil in alle dinghen, een yegelijck stelt hem na de ledicheyt, niemant wil arbeyden. Soo costelick eten ende drincken is noyt gheweest, noch alsulcke vercieren van Cleederen, ende alle pronckery. De Werelt is overcostelick gheworden, alle dinck staet op't hoochste, daer moetmen veel hebben, daer moetmen nieuwe Tollen oprechten, ende alle dinck verhooghen, datmen den staet mach uytvoeren: dan kooctmen dit, dan kooctmen dat, op datmen den lust vernoegen mach, ende den sack ledich maken, ende moghen nauwelijck in alle Elementen vinden, daermen den onversadelicken lust ende leckerheyt mede mach versaden, ende dat dan noch soo leckerlick ende konstelic gekooct ende toeghericht, dat het eene gherecht het ander niet hindere, noch de menichfuldicheyt den lust niet mindere ende wtlessche. De opgeblasen buyck wort wel versadet, maer de menichfuldicheyt maeckt ons altijt meer begheerte om t'eten. Op hoe menich manier werden nu de eyeren toegericht, om de schalc-achtighe Mage te troosten ende stillen? Men visschet int water, men vanghet de Voghel wter Lucht, het Wilt wten velde, ende alle Creatuer zijn niet ghenoech den eenigen buyck te vervullen, ende eten dicmael dat het beter waer hongher gheleden. Doch soo moeten sy dit duer ghenoech betalen, ende somtijden haer leven daerom gheven: want vele zijn overmits
| |
| |
eten ende drincken gedoot. Eccl. 37. Noch mercken wy het niet, soo gantsch is Godt ende alle Creatuer verkeert met den verkeerden. De Kese schaet de Maghe, de Melck het hooft: 'twater mach 'tHerte niet lijden, ende moghen naulick in Hoven, Ackeren, Wateren, Velden, Locht ende in Kellers vinden dat wy moghen eten. De spijse ontbreeckt niet, sprack de Kock, dan het recht Cruyt, dat alle spijse smaeck gheeft, namelick, hongher, dorst ende arbeyt, want honger is de beste Kock. Voor een hongherighe Maghe is drooghe broot lecker cost, ende water Wijn: Daerom ick niet sie dat de Heeren beter daghen hebben dan de Boeren. Het onderscheyt des wel Levens is niet inde spijse, maer inde smaeck. Nademael den Boer syn Moes soo wel smaeckt, als den Heere syn Visch ende Voghel, soo is het leven al ghelijck op Eerden. Daerenboven verladet een sulcke lecker mensche de Mage, soeckt al te veel const inde spijse, daerom hem Godt plaghet, dat hem de spijse niet smaect, syn Hemel hier niet heeft, gelijck hy doch meent te hebben, dat hy ghelijck den armen Boer blijft, jae verre onder hem. Het is waer: alle spijse is reyn, ende niet te verwerpen, maer voor den reynen. Godt vraghet oock niet daer na, wat wy eten, maer hoe vele wy eten, met wat danck, gheloove, herte ende reynicheyt. Tit. 1. Hy vraget oock niet daer na, met wat spijse ende dranck wy 'tlijf te hulp comen. Niet het gebruyc, maer het misbruyc der Creatueren mishaghet Godt. De eerste Mensch Adam heeft den doodt niet ghecregen noch inghevoert, door't eten van een vet Hoen ofte Pauw, maer door een Appel. Ende Esau heeft syn eerste geboorte niet vercoft om een Capoen, maer om een cleyn schotelken vol spijse. Daerom de gierige onnutte begheerlicheyt der spijse, ende niet de spijse selfs is verboden: Want daer is niet verwerpelic den ghenen, die daer met dancfeggen etet ter nootdruft, wat Godt hem verleent: Overvloet voert inde Hel. Hier waer nu te segghen vande costelicke overvloedige vercieringe der Cleederen, met welcke de werelt tot alle oneerbaerheyt reycket. Ende 'tis waer, de wijven bewijsen daer met, hoe vroom ende eerbaer sy zijn teghen haer wil ende eyghen
| |
| |
meyninge. Dan of Godt aen de Cleedinge ende het Eten niet ghelegen is, soo maecken doch de Cleedingen mennige argernis, ende dat hoochmoedich hen treden, gheeft ghetuyghenis vanden Mensch: want een onreyn ooghe, is een ghetuygenis van een onreyn hert, ghelijck Eccles. 19. Daer soude een mate in wesen, maer het een jaecht het ander, de eene zonde over d'ander komt op, een yeghelijck wil de schoonste zijn, ende de oogen hebben altijt wat nieus gesien. Daer komt dan armoede, verdervinge van Lant ende Luyden. Niemant wil de minste zijn, de een wil boven den anderen, soo langhe de Borgher den Vorst onderstaet nae te doen. Wil de Vorst nu boven wesen, soo hem billijck dunckt, soo moet hy d'eene beswaringhe na den ander oprechten. Niemant is groot noch Edel, off 'twaer sake dat hy met gout behangen ware, ghelijck of die de beste waer, die meest Gout draecht. Alsoo mochtmen wel een Bock of Ezel Ridder slaen, ende Edel maecken. In dat stuck zijn de Vrouwen de voornaemste, hoochmoedich, ende den Paw ghelijck: Want dat is gantsch een hoveerdich Dier, dat veel van hem selfs hout. Dat souden de Mannen ende de Overheyt niet toelaten, op dat in alle dinck ordinantie ende maet waer: Maer liever Godt, dat quade heeft de overhant ghenomen, ende is te diep ingewortelt. Die dat straffen souden, liggen selfs in dit gasthuys kranck, jae zijn de eerste die dat doen, ghelijck Oze. spreeckt int 7. Cap. Onse Vorsten worden van wijn drincken dapper kranck, wan sy by den Coninck op den Conincx dach waren, ende de Coninck selfs, treckt de spotters met syner hant tot hem, want sy hebben niet lief, dan Dronckaerts, op dat het ghesin sy ghelijck den Vorst. Daer moetmen dan veel hebben: daer gelt het dan om schillen ende schatten, ende gaet ghelijck de Propheet Amos 4. seyt: Hoort dit woort ghy vette Koeyen, die zijt inde bergen van Samarien, die onrecht doet den behoeftigen, ende verderft den armen, die segt uwen Heeren: Haelt hier, wy sullen drincken. Godt de Heere heeft ghesworen by syn Heylicheyt: Siet de dagen sullen comen op u, datmen u sal wtrucken met anghelen, ende u nakomelingen daer van daen voeren, etc. Ende Amo. 6. Ghy
| |
| |
die afghescheyden syt tot eenen quaden dach, ende ghenaecket de stoel der boosheydt, die daer slaept op yvoren bedden, ende hebt wellust op uwe welgecierde bedden, die etet het Lam vander Cudden, ende de Kalveren van't middel der Beesten, die fijn op Luyten slaen, ende singet op de stemme des Herps, als David, die den Wijn drincket wt Schaelen, ende besmeert u met kostelijcken Oly, ende hebt gheen medelijden met de verderffenisse Iosephs. Daerom sult ghy over ghevoert worden, ende dat werck der weeldicheydt sal van u ghenomen worden. Lese v. V. den Prophete selfs aent eynde des Capit. hoe Godt handelt met den vretenden Vorsten, die haer Volck vreten ghelijck Broot. Psal. 13. Welcke Paulus Tit. 1. volle ende leuye buycken noemt, ende tot Philip. Honden, die niet dan tot vreten ende suypen gheboren zijn, welcx Kele (als David spreeckt Psal. 5.) is niet dan een open graf, die oock den armen 'tmerch wt den beenen suygen, ghelijck Mic. 3. spreeckt: Hoort ghy Hoofden Iacobs, ende ghy Vorsten des Huys Israels: Gaet het u niet aen, dat ghy het Recht weet, ghy die het goet haet, ende het quaet lief hebt? Die mijnen volck dat vleesch met de huyt, van haer beenen haelt, die dat vleesch mijns volcx eten, ende haer huyt aftrecken, etc. Daer toe helpen mede de valsche Apostelen oock nu tot onsen Tijden, ghelijck hier na volcht: Mich. 3. Wanneer sy met haere tanden te byten hebben, soo prediken sy van Vrede: maer wie haer niet wat in haer mont werpt, op dien maken sy een heylige Crijch. Hier henen hoort dat gantsche Cap. Ezec. 13. dat mach v. V. selver lesen. Dat altemael gaet nu in synen hoochsten kracht. Daerom sal oock ghewislijck de straf daer op komen, die Godt daer op belovet. Het is doch al door wellust verdorven, het wil al te suypen hebben, ende in wellust leven. Daer stellet hem als dan, een yegelijck na gelt, al watmen mach, daer wort alle Waere gevalst, ende dat goet in soo veel handen ghebracht, eer datment mach krijghen, dat een yegelijck daer Wijn wil van drincken: Elck wil groot ende kostelijck zijn. De Vorst, Priester, ende 'tghemeene volck, hebben al een manier, stemmen over een tot de boosheyt, out ende jonck, ghelijck de Propheten spreken, Esa.
| |
| |
23. Oze. 4. Niemant kan versadicht werden: De giericheyt is den bodem wt. Maer wat seyt de Heere tot dese Luyden, Esa. 5. Wee den ghenen, die 'teene huys aen't ander verkrijghen, ende den eenen Acker aen den anderen setten, ter tijdt sy niet verder moghen, om 'tLandt alleen te hebben. Dat is voor de ooren des Heeren Zebaoth ghekomen, het ghelt of niet veel huysen woest worden, ende groote huysen sonder bewoonders, etc. Ick meene de Propheet treft ons hier, ende maelt ons doen hier fijn af, daer is by ons niet achter ghebleven dan de straf, die wy ghewis wel moghen waernemen, ende zijn gheen uyre daer voor seker: want de Heere ons certeynlijck niet vergeven sal, ghelijck Amo. 2. staet: ende onser nimmer ontfermen, soo langhe als wy de gerechtige om ghelt verkoopen, ende des armen goet tot ons trecken. Een yegelick soeckt nu ter tijt, zijns selfs voordeel, met een anders achterdeel. Iae het is een redelick stuck by den Coopluyden, ende een ghemeen spreecwoort: Na by ghekost, duer ghegeven, ende redelick (ghelijck sy het een verwe aenstrijcken) ghetelt, ende geloof houden. Summa Argelist hebben sy aenghevaet (ghelijck de Propheet spreeckt: Ieremias. 8.) ende willen daer niet afwijcken. Ick heb op menighen ghemerckt, maer noch niet ghehoort, dat sy rechtschapen spraken oft handelden. Met bedroch ende list ist al ghemengt, daer is niemant die syn boosheyt berout, die daer spreket: Och wat heb ick ghedaen! Men loopt altemael voort ende voort, ghelijck een dullen Hengst inden Krijch. Sy zijn aller schalckheyt vol, huychelaers ende boos, ende spreken niet dan doorheydt. Esa. 9. Sy zijn al verkeert, al haer wercken zijn ydel. Esa. 4. Sy zijn al affallich, die met loose saecken omgaen, Koper ende Yser onder een ander verwerren. Summa sy zijn al op een hoop niet weerdich. Wat sal op sulcken onordentlicken wesen volghen? De ghewisse Roede des Heeren. Godt sy ons ghenadich, dat wy daer van af keeren, eer ons de straf begrijpt. AMEN.
|
|
Auteursrechtvrij