De vogelaar

(1956)–Robert Franquinet– rechtenstatus



[pagina 21]
Klavier van gebroken muren bij een schilderij van Corneille de balkonvrouwen van ivoor in de verworpen sierstangen stoffelozer en ontvleesd als zuilen van amandel. waar snelheden in het schaamteloze glas als schelpen breken en leeggezongen kinderen aan zondagsstrikken zich drijvende houden hoven het moeras met het merg van die kleur zag ik hem webben weven als een intelligenter dier tegen de droomarealen van het oerwoud een man tegen het ijzeren foreest der cellen waarin als blonde deuren jonge deernen stonden met het gesternte der doden in hun dorst. brandmerken op de geurende onderkaak weerleggen de beklemming van die tegenspraak.
[pagina 22]
de weemoed is voorgoed gewapend en hoven de kristallen van het antiek fanaal slaan nu de wijzers van een afbraak waarin ik het geluid hoor van omwoelde akkers en woorden als rivierschuim in mijn taal op de gesloten luiken van het begerett gestalten het gelaat zien slaan zij zijn zonder herinnering amt dat klavier van gebroken muren Als ik het rode weefsel van zijn zeil hoor wapperen tegen de droomzuil zing ik.