De vogelaar

[p. 18]

Composities voor landschappen

I

Het gerucht van een uitgeholde vrucht
verstoort de middag der insekten
de stad is als een ver abces achter het lover
kinderen stoeien op de korenvelden van een volk
dat in stalen vormen het uitspansel verovert
een verouderd paard valt roorover
het is niet intelligent genoeg
om te begrijpen dat zijn schaduwzijde
al zwart was in de vader die het verwekte.

II

Een roze avonddamp
drijft als een droomschuit
boven de meiden die linnen van het wastouw nemen
zij dringen in hun onderlinge schemers samen
als zachte eenden
zij raken zich met het geruis van nachtregens
en huiveren om de warmte van elkanders duistere benen.

[p. 19]

III

Een geluid van vocht als de kern van deze stilte
aan je gebroken deuren
zit in het ijzeren net gevangen
van het zingende tuinhek
Een vrouw met een wasmand
staat in de grijze wand
van de dageraad
Alles op haar gezonde wangen
kleurt als de kersen rood
het is alsof zij op de postbode te wachten staat.

IV

Een vloot van sigarettendamp vaart uit
Naar de bronnen van de wind
in de antieke herinnering
Het hind steekt zijn hand
in die denkbeeldige wereld van skulpturen
en plukt de leegte
de angst nestelt zich in zijn gezichtskring.

V

Een dode boom staat in de dorpskerk
als een bevrozen zilverwerk
van etalagesneeuw
achter het gewapend beton van deze eeuw

[p. 20]

 

met een ouderdom zoncder larven

 

met wortels zoncler aarde

 

 

 

zijn kruin van geslepen amethist

 

staat in een geur van geparfumeerde mist

 

 

 

soldaten in een rok van tin

 

hangen er hun afgeschoten benen in

 

 

 

Er staat een boom zonder jaargetijden

 

in de mystieke droom der dorpsmeiden