Momusklanken. Gedichten in 't Maastrichtsch, Nederlandsch en Fransch

[p. 58]

Levenswijsheid
(Vrij gevolgd naar Horatius. Lib. II Carm. III).

Hou steeds een kalm en blij gemoed,

Komt onspoed u genaken;

En nooit, smaakt Gij des levens zoet,

Kleure overmoed uw kaken.

Want sterven moet Ge; 't zij Ge in rouw

Slijt al uw levensdagen,

Of, bij genot van wijn of vrouw,

Slechts denkt aan vreugdbejagen.

[p. 59]

 

Daarom, waar eik en beukeboom

 

Hun takken gastvrij kruisen,

 

En 't beekje, langs fluweelen zoom,

 

Zijn waatren zacht laat ruischen:

 

 

 

Daar vlij op 't groene dons u neer,

 

Bij wijn en geur van rozen,

 

Zoolang 't behaagt ons Lieven Heer,

 

En uwe wangen blozen.

 

 

 

Want eenmaal staan uw oogen dof,

 

Mensch, eenmaal moet Gij sterven,

 

En in uw schatten, huis en hof

 

Verkneuk'len zich uwe erven.

 

 

 

De dood spaart niemand; noch den vorst

 

Tot heerschappij geboren,

 

Noch d'armen slaaf wien honger, dorst

 

En lijden werd beschoren.

 

 

 

Daarom, wat U het leven baar,

 

Zij 't rijkdom of ellende,

 

Juich niet te luid, maak geen misbaar:

 

Aan alles komt een ende.

 

 

 

H.J. Eymael.