Momusklanken. Gedichten in 't Maastrichtsch, Nederlandsch en Fransch
(1883)–G.D. Franquinet– Auteursrechtvrij
[pagina 44]
| |
[pagina 45]
| |
Dich lés ten doors, verfris te kop,
Verjaogs et land,
Dich wéks tot vreúgd in 't leven op
En brinks verstand.
Dich werrems et Mastreechter blood,
Wat in us zit,
Dich giefs de groetste bangoer mood
Door dine pit!
Allein diin kleur al euverwint
De fijnste wiin,
En dee champagne beter vindt,
Moot stabel ziin!
Al schuimend, krallend wie kristaal,
Lupt oet et vaat
Deen drank, verkwikkend boven aal,
Dat vruchtennaat!
Den ambachtsmaan, dee wérkt en lacht
Bij 't gleeske beer,
Zuut op jenever dee 'r veracht
Met walging neer.
Mastreecht! verlaot taan toch ten staor,
En num veurtaon
En beerton mét en brouwerskaar
Es waopen aon!
Laurent Polis.
|
|