Mastreechter veerskes

[p. 159]

Leefdevreug.

De leefdevreùg,
In ier en deùg,
Is op de rouwe wereldweeg
E gleuiend zonneleech.

Daozònder weurd,
Dor, òngekleurd,
Et leve mer en weustenij;
Gei blömken oppe hei!