Mastreechter veerskes

[p. 111]

Momus-cantate op et dreimaol elfjaorig jubelei van de Momezij in 1872.

1.

Vivat Mastreech!
Laot vreùgde ziin,
En heùre schiin,
Wie vlammend leech,
Mastreech bestraolen
En op us daole!

Jonges, hank de veendels oet!
Meidskes, kleidt uch wie en broed!
Zomer, bring de riikste blomme!
Want de fiesdaag is gekomme;
Eus Mastreechter Momezij
Viert heùr derde Jubelei.

2.

Schoene, hoege, blauwen Hiemel,
En geer, steerkes vol gewiemel,
Vlemkes aon den troen van God,
Leefde en Orde is eur gebod.

Jao! dat ziin ouch Momuswètte,
Boe veer nao eus leve zètte;
Straolt dan glinstrenteere neer
Op eus vreùgden en plezeer!

Gouwe steerkes, zèlvre maonschiin,
Kaant geer zoe en fies nog aonzien
Zònder dat ger zèGGe moot:
Gekheid in fatsoen is good.

[p. 112]

 

Jaogt disputen en partije;

 

Schik us alle peis en vreie

 

Lachend van den hiemeltroen,

 

Dan zeet geer nog ins zoe schoen.

 

 

 

3.

 

 

 

De gooie God, dee 't aal deit leven

 

En us de vreùgde heet gegeve,

 

- Eus mooiertaol, zoe zach,

 

Zoe zeut van toen, zoe riik in krach,

 

- De leefde, die veur d'eveminsen

 

Us deit et bèste winse, -

 

Dat is et dreitaal wat, gevierd,

 

Door Momus altiid weurd geïerd.

 

 

 

Al klink dan ouch et lùstig leedje,

 

Al weurd de fles geleeg en 't veetje,

 

Al steit de mùts get gek,

 

Aon winterkaw en broedsgebrek

 

Zal Momus in 't plezeer nog dinke,

 

En troes mèt pennink schinke.

 

Den ermen altiid good te doen

 

Dat is de perel aon zen kroen.

 

 

 

4.

 

 

 

Noe geschònken

 

En geklònke!

 

Want et is noe Jubelei.

 

Weg et treure!

 

Vol in kleure

 

Zèt de zörreg op en zij.

 

 

[p. 113]

 

Laot us zinge

 

Lùstig springe!

 

Laot den hiele grappekraom

 

Mèt zen kransen

 

Um us danse!

 

't Blijf toch altiid in de schraom.

 

 

 

Mastreechter nachtegaölkes,

 

Geer zèlvere metaölkes,

 

Slaot aon en reurt de stum!

 

Dat Momus lang maag leve,

 

Plezeer mèt leefde geve,

 

Dan kump zoe fies weerum.

 

 

 

1872.