Mastreechter veerskes

[p. 95]

Twie stare.

Es leuchten mir zwei Sterne. Rob. Bürkner.

Dao glinstere twie stare!
Et schoenst' van allemaol;
Tot in men druim dao flikkert
Hun zeute leefdestraol.
Ouch in dee stareglaans
Zeen ich den hiemel gaans.

Es ouch al duuster wolke
Verberge maon en staar
Dan blijf veur mich nog schijnen
En lach altiid dat paar.
Ouch in dee stareglaans
Zeen ich den hiemel gaans.

Die stare die zoe glinst're
Dat ziin heùr öugskes leef;
Zoe lang die mich bestraole
Geveul ich, dat ich leef.
Ouch in deen ougeglaans
Zeen ich den hiemel gaans.

1867.