Mastreechter veerskes

[p. 62]

Ze sleep.

Et waos nao 't zomerhuiske
Dat 't kloppend hart mich reep;
En stèlle hoop die dreef mich,
Ich vònt ze dao die sleep.

Ich puunde heùr de lippe
Mèt roesekleur gebeùrd,
En fluusterd' aon heùr oere
De schoenste leefdeweùrd.

En druimenteere hoort ze
Men weùrd die ze verstònd,
Want ene lach dee speùlde
Zoe zach um heùre mònd.

1863.