Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 627]
| |
Op die wijse: Schoon Jonck-vrou ick moet u klaghen.
SInght den Heere nu met vreughde
Eenen Lof-zanck schoon,
Looft en prijst hem voor u deughde,
Hy sal zijn u loon,
Want hy komt uyt 's Hemels-stede,
Als een Middelaer,
Voor ons Menschen hier beneden
In het nieuwe Iaer.
| |
[pagina 628]
| |
In zijn Rijck wild' hy niet blyven,
Door zijn Liefde groot,
Om de zonde uyt te wryven,
En van aller noot
Zijnen Schepsel te bevryden
Van alle gevaer,
Dat beswaert lagh in doodt lyden
In het nieuwe Iaer.
Om volbrenghen zijn begheeren
Heeft hy hem bereyt,
Tot een veracht'lijck verneeren,
En zijn Majesteyt
Heerlijckheydt en Throon verlaten,
En met groot beswaer
't Mensch'lijck lichaem gaen aenvaten
In het nieuwe Iaer.
| |
[pagina 629]
| |
Van een Maeght is hy ghebooren,
Als kleyn Kindtjen teer,
So ons de Schrift gaet oorbooren,
Nochtans een groot Heer
Gantsch veracht'lijck hier op Aerden,
By des Menschen schaer,
Maer by d'Engh'len groot van waerden
In het nieuwe Iaer.
Claerlijck hoorden in de Velden
d'Harders t'zyner Eer
Van die Enghelen vermelden
Glorij Godt, en meer,
Vreed' op Aerd' sonder gheschille,
Oock den Mensch aldaer
Een bereyde goede wille
In het nieuwe Iaer.
| |
[pagina 630]
| |
Komt dit Kindtjen te met naeder
Met hart, zin, en moet,
Want het is een Fonteyn-aeder,
Vol van alle goet,
Daer uyt vloeyt tot onser baten
Onsen troost eenpaer,
So wy boosheyt gaen verlaten
In het nieuwe Iaer.
Peynst wel op dit kintsch verschijnen
Hier in 't Aerdtsche dal,
Hoe hy met verdriet en pijne
Voor-komt onsen val,
Een Kribbe was d'eerste stede,
Daer hy lagh voorwaer,
En nocht most hy vluchten mede
In het nieuwe Iaer.
Onder dien hy ginck beminnen
Was hy heel veracht,
Want zijn lust was te ghewinnen
| |
[pagina 631]
| |
't Menschelijck gheslacht,
Maer zynen raet sy versmaden,
Selven teghen haer,
En Godts toorne op haer laden
In het nieuwe Iaer.
Voor al die hier na hem hooren,
Verschijnt hy met vreught,
Al achtmense heel verlooren,
Sy werden verheught,
Dus laet ons ons ooren wenden
Tot zijn woorden claer,
Om bevrijt zijn van ellenden
In het nieuwe Iaer.
VVilt met Simeon ontfanghen
Dit Kindeken kleyn,
Niet met u armen om-vanghen,
Maer in een hart reyn,
Laet het stadigh daer in woonen,
So wel voor als naer,
't Sal u zijn weldaedt betoonen
In het nieuwe Iaer.
| |
[pagina 632]
| |
Even ver dat ghy ghetrouwe
Dit Kindeken eert,
En u zond' beklaeght met rouwe,
Oock tot boete keert,
Hy sal dan sonder vertoeven
Voor ons alle-gaer
Bereyden dat wy behoeven
In het nieuwe Iaer.
Laet ons dan met harten reyne
Onsen hoop en troost
Stellen op dit Kindtjen kleyne,
Dat ons heeft verloost
Wt des duyvles swaere banden,
En in 't openbaer
Oock bevryt van zond' en schanden
In het nieuwe Iaer.
Stadigh wilt tot dees Prins loopen
In al u verdriet,
En door zijn begheerte koopen
| |
[pagina 633]
| |
Melck en Wijn om niet,
En ons ghebedt stadigh draeghen
Voor zynen Outaer,
Oot'moedigh ons zond' beklaeghen
In het nieuwe Iaer.
't Mist wel meer. |
|