Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 554]
| |
Op die wijse: Laest doen ick ginck in t' Bosch ter Jacht.
GHy hebt u Godt, beloft ghedaen,
Om niet weer tot, Babel te gaen,
Daer blyt ghetrou, en vast by staen,
En hout u ongheschent, tot aen u levens ent.
Ist soo dat ghy, stadigh ghetrou
Den Heer blijft by, in vreught of rou,
| |
[pagina 555]
| |
So sal vast blyven u ghebou,
Als ghefondeert alleen
Op Christum den Hoeck-steen.
Eeren altijt, wilt uwen Heer,
Met voller vlijt, na zijn begheer,
Volght wel, en doet recht nae zijn leer,
In u werck, wil, en daet,
En al 't gheen ghy aenvaet.
Reyn, puer, en net, in 't minst en meest,
Leeft onbesmet, als die Godt vreest,
En bidt dat hy u zynen gheest
Wt ghenade toe-zent,
Die u staegh blijf omtrent.
'T en mach of kan, faljeeren niet,
Of ghy sult dan, wat u gheschiet
Daer door bevryt sijn van verdriet
Dus met een hart verneert
Dit erenstigh begheert.
| |
[pagina 556]
| |
Ist dat u zondt, begraven zijn
In het verbondt, des doopsels fijn,
Door Christus doodt, lijden, en pijn,
O moet ghy u voortaen
Met gheen zond' meer belaen.
Een nieuwen Mensch, uyt God ghebaert
Ick u toe wensch, te zijn van aert,
En dat u doen stadigh verclaert
Te zijn gheworden puer
Van Godtlijcke natuer.
Neemt waer het schat, u toebetrout,
Op dat ghy dat, wel suyver hout,
Leeft staegh in vrees, en zijt niet stout,
Op dat ghy niet en sneeft
Als ghy reuckeloos leeft.
| |
[pagina 557]
| |
Slaet doch wel acht, dat ghy Godts Wet
Altijdt betracht, met goedt opset,
En hout u stadigh in 't ghebet,
Dat u die Heer by-staet,
En behoede van 't quaet.
Yvert met lust, om nae Godts Woort
Met hart gherust, te treden voort,
Al comt u den vyant aen boort,
Hem vromelijck af-weert
Al met des gheestes sweert.
Met voller kracht, stelt u ter weer,
Om des vleyschs macht, te houden neer,
Laet hooghe moet, noch Werelts eer
Gheensins de overhandt,
Of u naeckt spot, en schandt.
| |
[pagina 558]
| |
Och! of wy staegh, met haert en zin
Willigh en graegh, 't Godtlijck begin
Wel bewaerden, tot ons ghewin,
En wiessen so voortan
Tot een volcomen Man.
Neemt voor ghewis, dat Godt u sal
Waer dat het is, hoeden voor val,
Zo ghy hier stadigh in dit dal
Leeft deughdigh, kuysch, en vroom
In 't ware Christendoom.
'S Hemels gheneught, en 's levens Croon,
Oock stadigh vreught, in 's Hemels Throon,
Sult ghy hier na krijgen te loon,
So ghy u heel verlaet
Op des Heeren ghenaet.
| |
[pagina 559]
| |
Dochter, mijn beed', is dese reys:
Bemint Godts vree', meer als u vleys,
En leeft altijdt nae des Schrifts eys,
Op dat ghy als ghy sterft
Recht troost, en hoop verwerft.
't Mist wel meer. |
|