Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 548]
| |
Op de wijse: Van een Oosterschen Psalm: Nu lovet myn Ziele den Heeren.
T Christen leven op Aerden
Is niet dan een daegh'lijckschen strijt,
Niet met Wapens, of Swaerden,
Maer door de kracht Godes altijt
Hem vromelijck te weeren
Met 't Swaert des geests, Gods Woort, Die vyanden te keeren,
Stantvastigh soo 't behoort,
Die haer soecken t'onteeren,
En staegh komen aen boort,
| |
[pagina 549]
| |
Om haer Ziel te verneeren,
Dat's eeuwigh blijft versmoort.
Dees vyanden zijn veele
Die elck dient te kennen perfeckt,
Al kentmense ten deele,
Veel blyvender te met bedeckt,
Door 's duyvles schoon voorstellen,
En op-ghepronckten schijn
Acht men 't al goed' ghesellen,
Hoe wel 't vyanden zijn,
Die wy als vrunden groeten,
Haer latende ghewelt,
Om in ons lust te boeten,
En met ons zijn verselt.
Gierigheydt men nu noemet
Naerstigheydt, met bedeckten gront,
Matigheydt men haer roemt,
En suynigheydt, met valschen mondt,
Op datse vriendt mach blyven,
| |
[pagina 550]
| |
En houden d'hooghsten graet,
Wie soud' sulck een verdryven,
Die elck maeckt hoogh van staet,
Dus wert zy hoogh verheven,
Begheert en drijft 't ghemoet,
Heeft 't ghewelt van onse leven,
Dat al om 't Aerdtsche goet.
Hovaerdy moet nu heten
Puntigh en reyn aen elcken kant,
Zy is nu hoogh ghezeten,
En heerschet vast door 't gantsche Lant,
Die dees soeckt te verjagen
Acht men nu dwaes en zot,
Niemandt machse verdraghen,
Men drijft met haer den spot,
Waer door elck haer vast eeret,
En dient weynigh of veel,
En so zotheyt af-keeret, So sy meynen ten deel.
Eyghen gherechtigheden
Dat heet men nu Godt vruchtigheyt
| |
[pagina 551]
| |
Sonder schijn, blijck, of reden,
Wil elck ghevollight zijn planteyt,
Want fabelen, en dromen
Moet zijn waerheyt, en schrift,
Die uyt 't vernuft voort-komen,
Als der Zielen vergift,
Och! of men des recht kende,
En den oorspronck verstondt,
En gantsch'lijck daer van wende,
Volghende Godts verbondt.
Het en is niet gheleghen
In uyt-wendigh schijn, of ghebaer,
Maer men moet eerst te deghen
Van harten suyver zijn voorwaer,
En Godts ware gheboden
Moet men volgen alleen,
Menschen voorstel uyt-roden,
Ende gheensins na treen,
Al doet men 't heyligh schijne
| |
[pagina 552]
| |
Als Godts beveelen goet,
Sy moeten al verdwijnen,
Die tot Godts woorden doet.
Vervloeckt so sal hy wesen
Die daer ander gheboden leert
Als men in Godts Woort lesen,
En tot ydele dingen keert,
Dus wilt u naerstigh wachten
Van al dat Godt mishaeght,
Menschen doen wilt verachten,
En na Godts wil u draeght,
Al schijntet voor u ooghen
Schriftmatigh ende slecht,
De Schrift moet het eerst tooghen,
Of 't is valsch en onrecht.
Dus laet u niet bedrieghen
Door eenigh huychel schijn,
[...] vernuft kan lieghen,
[...] Schijn-heyligh zijn,
[...] U vast betrouwen
[...] Godt en zijn ghebodt,
| |
[pagina 553]
| |
't En sal u niet berouwen,
Want die krijght 't beste lot
Die haer daer op verlaten,
Ende na-volghen reyn,
Achten gheen Menschen praten,
Maer Godes Woort alleyn.
't Mist wel meer. |
|