Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
Auteursrechtvrij
[pagina 501]
| |
Op de wijse: Siet aen o Heer dit lyden.
POoght doch tot allen tyden
Van uwer Ionckheydt aen,
Om hier na te verblyden,
So sal u de Heere by-staen,
En hulp en troost van hem ontfaen.
Ieughdigh moet ghy beginnen,
Om te vresen den Heer,
En tot den eynd' verwinnen,
Want dat is onses Gods begeer,
Dus neemt daer toe met lust u keer.
| |
[pagina 502]
| |
Een jonck Maeghdeken teder,
(Cleyn van verstandt en kracht)
Is haest ghevelt ter neder,
Als het niet en hout goede wacht,
Dus bidt den Heer dagh ende nacht.
Tot deughde wilt u keeren,
Bedwinght u wulpse zin,
Wilt rechte wijsheyt leeren,
Soo werdt vreese Godts u ghewin,
Dus oeffent u stadigh hier in.
Een bequaem zedigh wesen
Moet nu zijn u cieraet,
Wilt ghy niet zijn mispresen,
Ziet dat ghy met lust daer nae staet
Te zijn gheschickt, vriend'lijck van praet.
Recht stuert en leydt u gangen
Met naerstigheyt altijt,
Om den Heer aen te hangen,
| |
[pagina 503]
| |
En neemt daer toe gheen langh respijt,
Verlaet u kindts leven met vlijt.
'T is noodigh te ghedencken,
Dat de doodt niemandt spaert,
Maer dat hy haest komt krencken,
Soo wel die jonck as oudt ghejaert,
Dus u in tijdts met Gods vrucht paert.
In al u doen en laten,
Besnoeyt u tong en mondt,
Vliet alle ydel praten,
Bemint de waerheydt t'aller stondt,
Want quaedt gheklap de Ziele wondt.
Eert u Ouders ghestadigh,
Door waer' ghehoorsaemheyt,
En zijt so wijs beradigh,
Dat ghy u tot haer dienst bereyt,
| |
[pagina 504]
| |
Op dat ghy troost van hem verbeydt.
Neemt voor in uwer harten
Te volghen Ouders Leer,
Ghy sult ontgaen veel smarten,
En raecken tot voorspoedt en eer,
Dus werpt u eyghen raedt ter neer.
Sijt niet slof, en na-latigh
In 't gheen Godts Wet ghebiet,
Want de Heer is sulcks hatigh,
En zy komen in groot verdriet,
Die op zijn ghebodt achten niet.
Iaeght van u Kindtsche daghen
Met vlijt, yver, en lust,
Om u vroom, kuysch, te draeghen,
En keerdt ondeughde van u Kust,
Ghy vindt tydtlijck, en eeuwigh rust.
| |
[pagina 505]
| |
Meynt niet: God sal mijn sparen
Ick moet met ydel vreught
Door-gaen mijn jonghe Iaren,
En dienen Vleysch-lust in mijn Ieught,
Hier naer koom ick noch wel tot deught.
Och 't kan hier so haest enden
Als men sorgheloos leeft,
's Wereldts vreught kan Godt wenden
Dat men niet dan verdriet en heeft
Dus u in tydts tot Godts Wet gheeft.
Niet is meerder van nooden,
Dan met een vroom opset
U ondeught uyt te rooden,
En met een leven onbesmet
Te wandelen in Godes Wet.
So dit niet can begrijpen
V teer Ieughdigh verstant,
Laet u Iaren wat rijpen,
| |
[pagina 506]
| |
Ende soeckt dan het beste pandt,
Soo verkrijght ghy 't beloofde Landt.
Dochter houdt in ghedachten
Uw 's Vaders leeringh goedt,
En wiltse oock betrachten,
Met yver, vlyt, en waer' ootmoedt,
En so door Christ u Ziel behoedt.
't Mist wel meer. |
|