Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn

[p. 487]

Liedeken.

Op die wijse: Verstroyde Pelgrims in veele Steden.

MAria had het beste deel verkooren,
So ons Lucas beschrijft,
Dat nimmermeer soude werden verlooren,
Maer eeuwigh overblijft,
En alle druck verdrijft,
Hoe swaer het schijnt voor oogen
Alsmen hier lijdt gequel,
Maer door Christ wy vermoghen
Soet ende suer ghedoghen
Als men hout zijn bevel.

[p. 488]

 

Al ginck Marta met lust ende behaghen

 

Christus dienen met vlijt,

 

En voor 't Lichaem naerstighe sorghe draghen,

 

Zy was nochtans haer tijt

 

Niet wel gheworden quijt,

 

Want een was meer van nooden,

 

't Welck Maria verkoos:

 

Dat was 't vleys-lust te dooden,

 

En voort gantsch uyt te rooden

 

Al 's Werelts wesen boos.

 

 

 

Recht betaemt ons met Maria te kiesen

 

Het alder-beste deel

 

Dat niemandt hier weder dient te verliesen

 

Want 't is een schoon perceel,

 

Wat kost'lijck is, en eel,

 

Want gheen 's Werelts Iuweelen

 

En vindt men zijn 's ghelijck

[p. 489]

 

Roest noch mot kan men 't deelen,

 

Gheen dief en magh het steelen

 

't Blijft over in Godts Rijck.

 

 

 

Ist niet hoogh noodt dat wy dees schat na-jaghen

 

Met alle naerstigheyt,

 

En nimmermeer in het selve vertraghen,

 

Al naeckt ons eenigh leyt,

 

Maer stadigh staen bereyt,

 

Om ons lijf, goedt, en leven

 

Voor dese Perle fijn

 

Gantsch ghewilligh te gheven,

 

Om met Christus verheven

 

Euwigh in vreught te ziijn.

 

 

 

Comt al tot mijn spreeckt Christus seer gheradigh:

 

Die belast zijt, belaen,

 

Want ic wil u vertroosten seer weldadigh,

 

Wilt ghy in mijn Iock gaen,

 

Ende wel gade slaen,

 

Dat ick ben seer ootmoedigh

[p. 490]

 

Van hart, ghemoedt, en zin,

 

Oock barmhartigh en goedigh,

 

Ick sal u zijn behoedigh,

 

Tot uwes Ziels ghewin.

 

 

 

Ons Heeren Iock willigh op ons te laden,

 

Dat seer licht is, en soet,

 

Soo mach men hem met vleysch noch bloet beraden,

 

Maer in voller ootmoet,

 

Met rechte ware boet

 

Den rugh daer onder buyghen,

 

Bereyt, oprecht, en vroom,

 

Met Gods ware ghetuyghen,

 

Wt Godts Woort kracht te zuyghen,

 

Onder 't waer Christendoom.

 

 

 

Rusten wy soo onder Christus baniere,

 

En is hy ons Hooft-man,

 

So moeten wy nae der Chrijghs-Lien maniere

[p. 491]

 

Vromelijck treden an,

 

Sonder te wijcken van

 

Onsen Hooft-man bequame,

 

Die voor ons heeft gheleen

 

Spot, smaet, spijt, pijn, en blame,

 

Elck moet in's Heeren name

 

Hem ghewilligh na-treen.

 

 

 

Niemant en magh met hem ruste ghenieten,

 

Dan die vromelijck strijt,

 

Dus laet ons al ghetrou nae dit Wit schieten,

 

Al naeckt ons te met spijt,

 

Weest volhardigh, en lijt

 

Al wat u magh ontmoeten,

 

Ghedenckt, en ziet op 't loon,

 

Christus sal u smaet boeten,

 

Ende u druck versoeten,

 

Als hy u gheeft die Croon.

 

 

 

Een Heerlijcke Croone, waerdt alder Eeren

 

Ontfanght dien die Godt vreest,

[p. 492]

 

Om eeuwighlijck daer meed' te triumpheren

 

Hier na in't Bruylofs-Feest,

 

So men van Paulo leest,

 

Die den loop had vol-endet,

 

Ende 't Gheloof bewaert,

 

Dies hy hem tot Godt wendet,

 

Doopt en wacht dat sy zendet

 

Dees Croon Heerlijck vermaert.

 

 

 

Lust, Liefd', en Vreed', blydtschap, ende gheneughde

 

Scheyt elck in 's Heeren vrucht,

 

Die weer ghebaert, recht smaeckt d'eeuwighe vreughde,

 

Daer na verlangt, en sucht,

 

En met een goedt gherucht,

 

Voort gaet op s'heeren weghen,

 

Als een recht Christen Kint,

 

Tot zijn Wet is gheneghen,

 

En die bewaert te deghen,

 

Van Godt werdt dien bemint.

[p. 493]

 

Ist dat wy dan by ons selve bemercken:

 

Dat elck in Christus doot

 

Begraven heeft zijn quaed' zondighe wercken

 

Door Godts ghenade groot,

 

En uyt zijn zonden snoot

 

Met Christo is verresen

 

In een nieu leven puer,

 

So moet men dan mits desen

 

In als lijdtsamigh wesen,

 

Ons ghenaeckt soet of suer.

 

 

 

Soeckt dan met vlijt alleen dat is hier boven,

 

En smaeckt dat Hemels is,

 

Aerdtsch' ydelheydt laet by u zijn verschoven,

 

Met 's Werelts duysternis,

 

So verkrijght ghy ghewis,

 

Die toe gheseyde Kroone,

 

Die Heerlijck is en schoon,

 

Van den Vader ten loone,

[p. 494]

 

En zit daer meed' ten toone

 

Voor Godes Heylighen Throon.

 

 

 

Dochter mijn beed' is dat ghy hart en zinnen

 

Doch naerstigh daer toe keert,

 

Om desen prijs door Christum te ghewinnen,

 

Diese u presenteert,

 

Midts dat ghy van hem leert:

 

Werelt en Vleys te haten,

 

Als hy voor heeft ghedaen,

 

Wilt zijn padt niet verlaten,

 

So sult ghy t'uwer baten

 

't Eeuwige Rijck ontfaen.

't Mist wel meer.