Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn– Auteursrechtvrij
[pagina 444]
| |
Op die wijse: VVel op, wel op, ick gae ter Jacht.
REyn suyver Maeghden eyst den Heer,
Die haer wel schicken na zijn Leer,
Ia voor al soecken zijn Eer,
En de deghen, al haer weghen
Schicken na dat eeuwigh goet,
Daer het doch al voor wijcken moet.
| |
[pagina 445]
| |
Iaeght doch met vlijt nae desen prijs,
't Gheloof laet bloeyen als groen rijs,
En soeckt na Hemelsche spijs,
Daer u wonden, meed' verbonden
Mochen worden t'aller stont,
Soo wordt ghy aen u ziel ghezont.
Niet op des Wereldts lusten acht,
Noch op al 't gheen daer 't vleysch na tracht,
Maer u naerstig daer van acht,
Want 't doet erven, 't eeuwigh sterven,
En Godts vrees baert eeuwigh vreught,
Schickt dat ghy sulcx verkrijgen meught.
Soeckt en verkrijgt dat niet veroudt,
Op werelts goet u niet vertrout,
| |
[pagina 446]
| |
Het eeuwigh voor 't beste hout,
Al u daghen, wilt na-jaghen,
Daer geen dief of mot na spoort,
Dat is uyt Godt die nieu herboort.
Keert u tot Christum den Heylandt,
Bidt hem om hulp, troost, en bystandt,
Want zijn Liefde tot u brandt,
So u klachten, dagh en nachten,
Als een roock voor hem op-stijgt,
Wat u van nood' is, ghy verkrijght.
Eerbaer, beleeft, zedigh, en fijn,
Kuysch, goedertier, myden quaed' schijn,
Moet een jonge dochter zijn,
Stille swijghen, d'ooren nijghen
Na het best dat wert gheseyt,
Daer nae antwoorden, met bescheyt.
| |
[pagina 447]
| |
Sacht-moedigh, goedertier, en slecht,
Vroom, en ghetrou, goedt, en oprecht
Met het Swaerdt des Gheestes vecht,
Dat u wercken, wel doen mercken:
Van boven te zijn verlicht,
Ende also u Naesten sticht.
Ist dat u Godt in ander staet
Hier nae beroept, volght goeden raet,
Niet lichtvaerdigh daer toe gaet,
's Heeren vrese, die moet wesen
V oogh-merck, en anders niet,
Of 't is al quaedt wat hier gheschiet.
Merckt op haer die u wel voorgaen,
Doet ghelijck zy hebben ghedaen,
So sal u de Heer by-staen,
| |
[pagina 448]
| |
En u saecken, spoedigh maken,
Door zijn zeghen t'aller tijt,
Hier in voor al sorghvuldigh zijt.
Om te verkrijghen dat u schort,
V ghebedt voor den Heere stort,
Want ghy komt hier veel te kort,
Godts ghenade, vroegh en spade,
Moet u toe-vlucht zijn alleen,
Hy u verlost, en anders gheen.
Niet licht verlaet yemandt in noodt,
Mildelijc deelt d'Armen u broot,
Bekleedt die naeckt zijn en bloot,
Tot ghevanghen, keert u gangen,
Oock die kranck zijn in ellent,
Schickt met u gaeven daer ontrent.
So sal u Godt door zijn goetheyt
Weder verhooren als ghy schreyt
En bevryen u van leyt,
Tranen drooghen, van u ooghen,
Als ghy in noot roept, en klaegt,
| |
[pagina 449]
| |
Want een mildt ghever Godt behaeght.
Dochter onthoudt doch wel dit Liet,
Sluyt het uyt u ghedachten niet,
Want Gods Wet u sulcx gebiet,
Latet binnen, in u zinnen
Zijn ghegrondt, en vast bewaert,
Op dat het in u vruchten baert.
't Mist wel meer. |
|