Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Doet u ooghjens open.
GHedenckt alle daghen
Dat ghy sterven moet,
En wilt sorghe draghen
Dat ghy niet misdoet
Teghen Godt den Heere,
Maer houdt zijn gheboden, wel,
Wie niet volght zijn Leere
Hy na-maels uyt-roden, sel.
| |
[pagina 313]
| |
Ist dat ghy u leven
Onachtsaem verslijt,
En gheen acht wilt gheven
Op den schoonen tijt,
Die snel wegh gaet vlieghen,
En niet weer te halen, is,
Ghy sult u bedrieghen,
En van den wegh dwaelen, wis.
Eer den doot u schendet,
Neemt uwen tijt waer,
Ziet dat ghy u wendet
Tot Godts Wet eenpaer,
Des vyandts quaed' lusten
Ghy hier overwinnen, moet,
Bewaert wel u Custen,
Hy u te verslinnen, spoet.
Rusten t' gheenen tyden
Sal u vyandt boos,
Volhardigh wilt stryden,
Door Godts kracht altoos,
| |
[pagina 314]
| |
Ghy sult hem verdryven,
En kloeck'lijck behouwen, 't velt,
So ghy vast gaet blyven
By Christum den trouwen, Helt.
Trou sal hy u leyden
Op de rechte baen,
Wilt van hem niet scheyden,
Al comt lyden aen,
Wildy 't ruyme erven,
Ghy moet het nau eerst door, treen,
En des vleysch lust sterven,
Volghen so hy gaet voor, heen.
Iaeght met naerstigheden
Naer het beste deel,
Wilt u tijt besteden
In Godts Wet gheheel,
Laet die Werelt rasen,
En niet tot haer zeden keert,
Schuwt alsulcke dwasen,
En Godts Wet met reden, leert.
| |
[pagina 315]
| |
Al des Werelts wesen
Is maer ydelheyt,
Wt haer komt gheresen
Dat van Godt af-leyt,
Haet, nyde, en partye
Men daer met verlanghen, ziet,
Pracht, prael, hovardye,
't Sal den Heer behaeghen, niet.
Comt den Heer te moeten
Met gheboghen knien,
Valt hem staegh te voete,
Tot zijn Throon wilt vlien,
Bidt, ghy sult verkrijghen,
Klopt, hy sal u open doen,
Gaet u tot hem nijghen,
En in hem wilt hopen koen.
Oprecht, kuysch van zinnen
Vollight zynen raet,
En uyt rechter minnen
Op zijn weghen gaet,
Wilt oock naerstigh trachten
Liefde te bewijsen, fijn,
| |
[pagina 316]
| |
Van haet wilt u wachten,
't Moet u een af-grijsen zijn.
Peynst dat Godt alleene
Is d'eeuwighe Heer,
Die uyt Liefde reene
V verlost heeft weer
Van des Duyvles banden,
Daer ghy in ghevanghen, waert
Door zonden en schanden,
Na der ouden Slanghen, aert.
Sonder te verbeyden,
Danckbaerheyt bewijst,
Wilt zijn eer verbreyden,
Hem oock looft en prijst
Voor zyne weldaeden
Die hy u bewesen heeft,
Wt louter ghenaden,
Dus in zijnder vreesen leeft.
Dochter, wilt ontfangen
Dit Liedtken in danck,
Stelt met vlijt u gangen,
Dat ghy mooght eer lanck
| |
[pagina 317]
| |
Met Godts volck verblijden
In rechte volkomen vreught,
En tot gheenen tijden
Voor den doodt meer schroomen meught.
't Mist wel meer. |
|