Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn–
AuteursrechtvrijOp die wijse, ofte stem: 't Is huyden een dag van vrolicheyt.
ALs den Coningh Ieroboam
Ga naar voetnoot1Om zijn Rijck te vermeeren
In zijnder harten voor hem nam
Valsche Goden te eeren,
Doen heeft hy daer strack opghericht
| |
[pagina 73]
| |
Een gulden Calf in elcx ghesicht,
Tot Bethel en Dan mede,Ga naar voetnoot2
Ooc een huys der hoogten gesticht
En bracht so 't volck van 't Godtlijck licht
Tot d'Afgods duysterheden.
Als hy nu tradt tot den outaer
Om te doen Offerhande
Desen valschen Afgodt aldaerGa naar voetnoot3
De man Gods van den Lande
Iuda, quam door des Heeren woort
En ginck tot Bethel in de poort,
Om daer te Propheteren,
Trat hy vry by den Coninc voort
Hy sprac vrymoedig so't behoort,
Al na het woordt des Heeren.
Outaer, outaer, hier wert verklaert
Op dat ghy 't al mogt weten
't Huys Davids wert een soon gebaertGa naar voetnoot4
Die Iosias sal heten,
Die op dat Outaer offeren sal,
Van u Priesters een groot getal,
| |
[pagina 74]
| |
Oock Menschen beenen branden,
Al schijnt dit u een vreemt gekal,
V Priesters comen haest tot val,
En u Godts-dienst tot schanden.
Een wonder wert u strack getoont,
Dat dit so sal ghebeuren,
Ga naar voetnoot5Het Outaer werdt hier niet verschoont,
Maer sal nu van een scheuren,
En d'assche die nu daer op leyt
Sal verstuyven wijdt en breyt,
Als het zant inden woude
De Coning vol van toornigheyt
Heeft zyne handt van hem ghespreyt,
Dat men hem grijpen soude.
Ga naar voetnoot6Des Conings hant bleef dorre staen,
Con die niet tot hem trecken,
Het Outaer is van een ghegaen,
d'Assche ginck d'aerd' bedecken,
| |
[pagina 75]
| |
Den Coning dit ziende werdt bevreest,
En sprack tot den Man seer bedeest,
Aenroept uw 's Heeren name,
Dat mijn handt doch weder gheneest,
Den man Gods badt God in den gheest
Dat zijn handt tot hem quaeme.Ga naar voetnoot7
Des Conings handt wert stracx ghesondt,
Dies sprack hy: Comt u laven,
Tot den man Godts met my terstondt,
Dat ick u mach begaven,
Maer den man Godts ontseyd hem dat:
Want om u hallef huys en schat
En woud' ick so niet doolen,
Niet te drincken, of eeten wat,
En te keeren een ander pat,
| |
[pagina 76]
| |
Is mijn van Godt bevolen.
Ga naar voetnoot8Een ander wech den Man Godts trat,
Als hy door was ghecomen,
Een oudt Propheet woud' in die stadt,
Die alles had vernomen
Van zijn Zoonen het recht bediet
Van 't ghene datter was geschiet,
En sprack tot haer met reden,
Of zy hadden vernomen niet
Daerdoor hy mocht weten yet
Wat wegh hy was ghetreden.
Ga naar voetnoot9Hy vernam op het selve pas
Waer den man ginck passeren,
En deed' zijn Ezel Zalen ras
Om na hem toe te keeren,
Hy zat op, ende reedt met vlijt,
Tot dat hy na zijn wil subijt
Den man Godts heeft ghevonden,
Rusten onder een eyck dien tyt,
| |
[pagina 77]
| |
Ende sprackt tot hem: zyde ghy 't
Die van Godt zijt ghesonden?
Den man Godes antwoorde jae:Ga naar voetnoot10
Dies den Propheet begheerde,
Dat hy hem wilde volghen nae,
En met hem terug keerde
Om spijs en dranck te nemen wel,
Den Man Godes antwoorde snel:
T en mochte niet gheschieden,
Want hy hadde ander bevel,
En hy moste met goet opstel
Doen nae zijns Godts ghebieden.
Ick ben oock een Propheet als ghyGa naar voetnoot11
Heeft den Ouden ontloocken,
Een Enghel Godes heeft met my
| |
[pagina 78]
| |
In den name Godts gesproken,
Segghende tot my int secreet:
Leyt hem terugh, dat hy broodt eet,
En drincke na vermeughen,
Den Man Godts was daer toe ghereet,
Den ouden heeft hem met gheleet
En dat door valsche leughen.
Kost en dranck is hem voorgheset,
Ga naar voetnoot12Heeft die tot hem ghenomen,
Doen is het woordt dese Heeren net
Tot den Propheet ghekomen,
Die den Man Godts te rugghe bracht,
Seyde, en sprack door 's Heeren macht,
Door onghehoorsaem saecken
Hebt ghy 't ghebodt Godes veracht,
Dies sal int graf van u Geslacht
| |
[pagina 79]
| |
V Lichaem niet gheraecken.
Als de man Godes was verzaet,Ga naar voetnoot13
Deed' men zijn Ezel zalen,
Hy is ghereden zijnder straet,
Een Leeu quam sonder falen,
En wierp hem plat neder ter aert
Bracht hem ter doot strack metter vaert,
Doch is hy niet verslonden,
Den Ezel metten Leeu ghepaert
Zijn t' saemen by 't Lichaem vergaert,
Dat doodt lag sonder wonden.
'T geruchte is ghecomen voortGa naar voetnoot14
Tot des ouden schalcks ooren,
Hy sprack: Op hem was Godt ghestoort,
En ontsteecken met tooren,
Om dat hy niet en heeft ghepast
Op 't gene hem Godt had belast,
Maer onachtsaem versmeten,
| |
[pagina 80]
| |
Dus heeft hem den Heer aen-getast,
En is te recht also verrast,
En van den Leeu verbeten.
Ga naar voetnoot15Zijn Ezel dede hy maken ree,
En is daer op ghesteghen,
Hy quam haestigh ter selver stee
Daer den man was gheleghen,
Van den Leeu, en Ezel gehoet,
Hy vondt het Lichaem heel en goet
En heeft het so ghedraghen
Op zijn Ezel al metter spoet,
En reedt nae zijn stadt met ghemoet,
Om hem daer te beclaghen.
In zijn graf heeft hy hem ghestelt,
Ga naar voetnoot16En ging zijn Zoonen segghen:
Als mijn die doot heeft neerghevelt
Wilt mijn neffens hem leghen,
| |
[pagina 81]
| |
Want al zijn Prophety is waer,
Ende het sal al volghen naer,
Dus hout het voor waerachtigh,
Het zijn gheweest Godts Woorden claer,
Daer sal ontbreken niet een haer,
Weest dit 't samen ghedachtigh.
Dit is tot een Exempel fijn,
Een leer voor ons gheschreven,
Op dat wy al voorsichtigh zijn,Ga naar voetnoot17
En gantsch gheen ghehoor gheven,Ga naar voetnoot18
Yemandts gheklap buyten schriftuer,
Want Christus die ons kochte duer
Waerschout daer voor sorghvuldigh,
Dus draeght u als Godts Kind'ren puyr,Ga naar voetnoot19
En laet u trecken 't geender uyr,
| |
[pagina 82]
| |
Van 't gheen ghy hem zijt schuldig.
Ga naar voetnoot20Gheen valsch Propheten geeft ghehoor,
Ga naar voetnoot21Hoe schoon zy 't u voor-stellen,
Ga naar voetnoot22En ziet u altijdt naerstigh voor,
Want 't zijn loose gesellen,
Ga naar voetnoot23Zy roepen veel en spreken stout,
Recht oft haer was van God betrout,
Maer 't zijn al boose treecken,
Dus u van al haer doen onthout,
Ga naar voetnoot24Ende alleen op Godts Woordt bout,
So sal u niet ontbreecken.
O Prince Godt, ghetrouwe Heer,
Wilt ons al 't samen bewaren,
Ga naar voetnoot25Dat wy stantvastigh in u Leer
Doch vroom mogen voort-baren
En stadigh houden u ghebot,
Ga naar voetnoot26Al achten 't anderen voor spot,
| |
[pagina 83]
| |
Dat wy 't boven al prijsen,
En also wachten 't beste lot,
Met een levende hoop tot Godt,Ga naar voetnoot27
Dat wy t' samen verrijsen.
'T mist wel meer. |
|