Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn– Auteursrechtvrij
[pagina 5]
| |
Voor-reden.ALsoo beminde Zangher veel verscheyden Gheestelijcke Liedekens, van wylen Symon Ianszoon Fortuyn, inde Christelijcke vergaderinge, als oock by verscheyden personen met vermaken ende stichtinghe ghezonghen werden, so ist oock goedt ende raedtsaem ghevonden, zijn Liedekens in een Boecxkens u mede te delen, die van hem uyt een levenden gheest in Dicht ontworpen zijn: Waer in hy na ghevolght heeft de maniere ende wijze van vermaerde ende loffelijcke Lieden,Ga naar voetnoot1 die (nae Iesus Syrachs verhael) Geestelijcke Liedekens gedicht hebben: Mijn harte (seydt David)Ga naar voetnoot2 dicht een nieu Liedt, ick wil hem dancken met | |
[pagina 6]
| |
een Liedt: Hier by dient oock het gheheel boeck der Psalmen, ende Salomons Liedekens waeren duysent en vijf, ende alle Landen verwonderden haer van syne Liedekens, Spreucken, Ghelijckenissen, ende Wt-legginghen, en loofden den Heere, die daer heet de Godt Israels, het welcke wy nu oock schuldigh zijn te doen, na de maete des Gheloofs, die Godt desen bysonderen Vrient Fortuyn, tot onse stichtinghe ende leeringe mede ghedeelt, ende ons na ghelaten heeft, ende segghe wyder met David: Niet ons Heere, niet ons, maer uwen Name gheeft Eere, Psalm 115.1. Het gene de Christelijcke Sangher nu te doen staet, is: Paulus woorden in achtinghe te nemen,Ga naar voetnoot3 daer hy seyt: Spreeckt met mal- | |
[pagina 7]
| |
canderen van Psalmen ende Lofzanghen ende Gheestelijcke Liedekens. Zinghet ende speelt den Heere in uwer harten,Ga naar voetnoot4 ende seght altijt danck van al Godt den Vader, in den Naem ons Heeren Jesu Christi, nae volghende de Leeringhe des Ouden ende Nieuwen Testaments, die ons naerstelijck voor houden, raden, ende beveelen dat met des Heeren Lof (door zinghen) wijdt verbreyden, zijn Naem groot maken, malcanderen stichten, zijn groote wonderen vertellen, ende zijn barmhartigheyt Heerlijck, met lof, danck, en eere, prijsen sal, op dat wy met alle Heylighen de onverganckelijcke erffenisse mogen ontfangen, en in de eeuwige blytschap met de hondert en vijf en vertigh duysent op den Berg Sion dat nieuwe Liet | |
[pagina 8]
| |
dat niemandt leeren en konde, ende den kostelijcken Lof-zanck, daer Esdra van schrijft, met vreughde zinghen van eeuwigheydt tot eeuwigheydt, Apoca. 14. 3. Esdra 2. 42.
Na beter. P.J. TVVISK. |