Arions vingertuig

(1645)–Thomas Fonteyn– rechtenstatus


Koridon, en Amaril.
Toon: Alemande Terrouan. EEns toen Amaril, Des morgens voor de Zonn’, Raakten op den tril, Met dat Auroor begon
[pagina 118]
Haar goude pruik Te beuren uitte kimmen: Gingkze met een struik Op enig zandduin klimmen. Koridon, nu ree Haar hebbend in’t gezicht, Trad al zoetjes mee, En quam by haar zo dicht Dat zy, verbaast, Heel schielijk schrikt en schreumde, Hy, we’er metter haast Angreep ‘er, wijlze kleumde. Want de koude schrik, Nam ‘er Zieltjes kragt Dat een ogenblik Haar schier had omgebragt: Want zy en wist Niet, wie het mogte weezen Die, uit Guitte list, Haar eindeling mogt doen vreezen.
[pagina 119]
Maar ‘et waszer vriend, Haar trouwe Koridon: Die ‘r vaak heeft gediend By d’een of d’ander Bronn’, Off op ‘et veld. Toen wier ‘et al vergeeven, Hy wier vry gesteld Van tgun hy had bedreeven. Na veel koozery, En flonkkrig gegluir, Van zoet gestrook, gevry Van t’een in ‘t ander uir, Dat Febus ren Lei na de lijni heene, Toen quam Venus, en Zy deed ‘er twee vereenen. Op elliks woord.