Arions vingertuig

(1645)–Thomas Fonteyn– rechtenstatus


Lucials zorg.
Toon: Als Garint. LVicial ten Boswaard ingegaan, Vond zen lieve
[pagina 86]
Nimf zluimrend vast eenig zijnd in de bla’en, En zei hoe suivre Maagd! wel waagd Ghy hier alleen u jeugdig bloed? Ziet voor u watge doet, Een Dier// verzlint ‘er nu zo veel// geheel. Zy, verschrikt, als uit een Droom ontwaakt, Ziet haar Herder aan, en, ze zei, wat of u zorglijk maakt? Ik heb, vermoeit door jagt// getragt Hier neer// te zlapen naarmen lust, En gy verstoordmen rust, Al we’er// gelijk gy lestend me’e// eens de’e. Hy hier op, wel zoete Herderin, ‘t Komt door reine liefd, dat ik u, en u leeven bemin:
[pagina 85]
En, vreesd ik voor geen leet// zo wreet, Ik zou// me’e knielen an u zy En blijven zo lang by In trou// tot dat ‘et scheiden quam// mijn Lam! Zy, gepaeid, zei Harder trouwe viend ‘Tis een lust, wen Liefd ongevalst tot ‘et goed, Maagden diend In eenig amper luk// of druk. ‘Tis zoet// als alles word oprecht Gehandeld van een knegt, Die doet// ‘tgun wet en reede raat// met maat. Lucial, beloofde, hier op, toen Dat hy nimmer quaad, aan een Maagd, met zijn wil, zoude doen. Zy houd zijn zeggen wis// en is Nu voord// op hem te meer gezind; Wijl zy hem heus bevind Van woord// en, daarop gaanze heen// te vre’en. In ruste.