Afrikaense Thalia

[p. 201]

Toe-Gift Tot Bladt-Vullingh.
Vervattende eenige verdubbelde Rondeelen

[p. 202]

Op een Pruyck.

Die Focq opgekruldt in een Venesoens korst aen de Becker gegeven had, om in den Oven te setten, meenende (op het aenraden van een seker Personagie) dat de selve als dan beter sijnkrul soude behouden: doch deerelijck misluckt

NA Focq sijn Harsen-Schael verydelt was van Hayren,
Licht van te veel gesoens, en sneuckelings ter sluyck,
Dacht by (om kael van kruyn geen kinders te vervaren)

Dat het hentraedt saemft was, te soecken na een Pruyck.

Want 't Hooft begon te staen, gelijck een dorre struyck

(Die door de Winter-tijdt nu half berooft van blaaren

Schier kael gevreten is, van Slack, of Alykruyck)

Na Focq sijn Harsen-Schael verydelt was van Hayren:
Des heeft hy groot gelijck weer locken op te garen

VVant elck ligt anders sey, die Vent was niet te puyck,

Sijn rare kruyn begint sijn streeken 't openbaren,

Ligt van te veel gesoens, en sneukeling ter sluyck;

Focq liet zijn kop, dan soo raseeren als sijn buyck:

En wouw in 't minste deel de kleynste vlock niet sparen,

Ick wil een Pruyck, al waft een VVael sijn vagt Luyck

Dacht by, om kael van kruyn geen Kinders te vervaren
Met recht soo bieck hy dan, een koeck van Roggen Aayren,

En gaf die voor Pasty de Backer door sijn Luyck:

Want elck hem over lang genoeg had gaen verklaren,

Dat het hem raetsaemst was, te soecken na een Pruyck.

Het vlies was gaer gesmoort, soo swart gelijck een Huyck

Gekronkelt als een Bos van heel verwarde Snaren,

Genaeydt om een Calot, pas als een leere Fuyck,

Bequamelijck in 't ront gestickt met Zyd, of garen
Na Focq sijn Harsen-Schael.