Afrikaense Thalia

Aer Sleutelbagh.

'k AChtse voor dwaes
Die sich op Mans vertrouwen:
VVant het is maer sotterny:
VVant in de plaets
Van haer beloft te houwen,
Is het maer bedriegery:
Hy, welckers woorden,
My tot min bekoorden:
Beloofde my wel eer
Dat hy souw nimmermeer,
Geen van sijn eeden breecken,

[p. 101]

 

Maer Helaes! het quam te veer:

 

 

 

't Is waer, hy swoer

 

Dat hy niet dan mijn oogen

 

Beminden in sijn hart;

 

Maer hoe ick voer,

 

Toe 'k van hem wierd bedroogen

 

Voel ick noch wel door de smart:

 

VVant al mijn eeden,

 

Heeft hy vertreden,

 

En koos een aêr voor my.

 

Denck nu of 'k sulck gevley?

 

Niet, dan met groote reden

 

Scheld voor bedriegery.

 

 

 

'k Sal nu voortaen

 

Soo sot en dwaes niet wesen

 

Dat ick aen een man geloof,

 

Nu 'k ben verraên,

 

Zoo schandelijck door desen,

 

Houw ick my voor haer als doof.

 

Maer 'k sal nu leeren

 

Haest te verkeeren

 

Mijn trouw beloftenis:

 

VVant 'k acht het voor gewis,

 

Dat men 't nu doet met eeren,

 

VVijl 't doch de moden is.