Afrikaense Thalia

Toon: Ba watte parten?

'k IOckte voor desen,
Met de wulpse en dartle min,
Maer nu dat ick lijn kracht bevin,
Begin 'k mijn straf te vreesen:
Want ick weet, Cupied die kleyne Godt
Die houd de spot,
Met die geen die hem heeft veracht,
Als hy daer na sijn hulp verwacht.

Des hebick reeden,

Om het kleyne Kindt 't ontsien,
En hem met neergebogen kniên,
Op 't osseren mijn gebeden:

[p. 100]

 

VVantick vrees so ick hem niet versoen,

 

Dat hy sal doen,

 

Dat mijn ziel noyt het ende siet,

 

Van de strafheyd van Eranemiet.

 

 

 

O Venus wigje!

 

Ick versoeck dan uw genaed.

 

En dat ghy van hooven dalen laet,

 

Maer een eenig schigjen;

 

In de borst van mijn Eranemiet,

 

Die my nu vliedt,

 

Maeck dat haer noyt vermurruwt hert,

 

Door uw schight tot min bewogen werdt.

 

 

 

'k Sal dan na desen,

 

U erkennen voor een Heer,

 

En u steetsgeven lof en eer:

 

En ick sal uw Dienaer wesen:

 

't Sa welaen, maeck dan uw pijlen reê,

 

Verhoort mijn beê:

 

En toont dat ghy noyt mis en schiet,

 

Tref 't hart van mijn Eranemiet.