Afrikaense Thalia

Op het senden van eenighe Boeckwyten Koecken.

[p. 69]

 

'k SEnd mijn Heer en Juffrouw Spaers,

 

Aen u, en Me-Juffrouw Betje,

 

Hier een Saturdaeghs bancketje,

 

Dat gemaeckt is by de Kaers:

 

't Sijn, ses wel gekrente koeken,

 

Van het best boeckwijte meel,

 

Voor elck twee, dat 's net je deel;

 

Want dat 's voor drie leege hoecken.

 

'k Weet wel jy luy bent niet graegh,

 

'k Send u daerom geen dosijntje,

 

Want ick vreesde voor Katrintje

 

Mits zy heeft een quaje maegh:

 

En om dat ons Juffer Lijsje

 

Liever eet rauw' Abberdaen,

 

Derf'k haer aen geen koecken raên

 

Want ick vrees voor 't soete Meysje;

 

Maer soo 'k oock wist dat mijn Heer

 

Floris, nu by u souw wesen,

 

Wijl 't beslach noch is geresen,

 

'k Sond'er noch een drie vier meer?

 

'k Loof hy moet vry leegh van maegh sijn

 

Mits hy even komt uyt Zee,

 

Daer hy byster honger lee:

 

Bloemenhart! wat moet hy graegh sijn?

 

'k Bid des daedlijck antwoordt geeft,

 

Of hy meê wacht nae de gratie:

 

En met een, of die Purgatie

 

Oock al wel gearbeydt heeft;

 

Want soo dees twee dingen waer sijn

 

So moet noch een Pan te vuur,

 

En in een kleyn half uur,

 

Sal der noch wel seven gaer sijn:

 

VVant' t Purgeeren van de maegh

 

Vän ons jonge nicht Catrijntje

 

Sal my schaen een half Dosijntje,

 

Floris ('k wed) is niet soo graegh!

 

Nouw dat laet ick lijck wel varen,

[p. 70]

 

Segh maer hoe uw saecken staen,

 

'k Sel noch wel een Pot beslaen,

 

VVilt sleghs dit Bancket niet sparen,

 

Maer eet op, en lust je meer

 

VVilje Meydt maer herwaerts stuuren,

 

'k Heb byloô voor sulcke buuren

 

Koecks genoegh, en noch wat meer.