herkansen ze suksesvol wat de dagelijksche werkelijkheid hun heeft onthouden. Hier zijn zij de zondagskinderen voor wie het leven zich buigt en zich schikt...
Hoe sterk je nu ook gewoonlijk in de vrije lucht staat, toch ontsnap je niet aan de zachte weekheid van zoo een moment. Trouwens je wil dan niet eens je kracht gebruiken om dezen sloopenden weemoed te nekken, want je houdt precies zeer veel van deze kwaal. Je weet zelf niet goed, of je daardoor gelukkiger of ongelukkiger wordt, maar roezig genieten doe je in elk geval. En hoe scherp het heimwee ook door je hart kan snijden, toch heb je dit heimwee lief, omdat het je zoo na brengt bij hen van wie je houdt en waaraan je denkt. Het vult de alleenige donkerte van je kamer en beïnvloedt je soms zoo suggestief, dat je even het hoofd opheft om te zien of het droombeeld niet echt is. En je moet met je hand over je voorhoofd gaan om de ijlheid van de waanvoorstelling te gelooven, tenzij het brutale licht in de kamer plonst, dat door een onhandige hand wordt aangedraaid.
Al is het nu lang, zeer lang geleden dat ik je nog gezien heb, toch ben je op zoo een droomenoogenblik in de schemering zoo dicht bij mij, als je het in de werkelijkheid misschien nooit geweest bent. Je staat dan zoo klaar voor me, dat ik de kleur van je haar zie en de plooi van je mond en ook den glimlach in je oogen. Zelfs de discrete schuchterheid van je parfum kan ik oproepen en daarbij den indruk der werkelijkheid ondergaan. Dan voel ik zoo heerlijk-krachtig hoe lief je me bent en
Auteursrecht onbekend
