De zoon van Ouwe Klare

[p. 16]

De oude man die Aalbessenstraat 230 woont

‘Van de week zit ik op een middag thuis. Ik had eigenlijk sigaren moeten halen, maar dat had geen zin, want ze waren toch dicht. Waar 't met dit land heen moet, wéét ik trouwens helemaal niet, want vorige week had ik een bloedblaar zo groot als een juttepeer. Op me voet. Ik naar de drogist, maar ze waren mooi dicht die middag. Nou liep ik tóch krom van de pijn, dus in die houding kon ik mooi door de brievenbus roepen: vuile hufter, als je een klein beetje particulier initiatief had, dan had je nou aan mij een buisje mercurochroom kunnen verdienen. Maar hij deed net of-ie 't niet hoorde.

Maar goed, ik zat thuis. En er kwam een vent aan de deur, van 't statistisch onderzoek. Hij had een hele sjieke jas aan, en hij zat onder die jas ook nog knap in het pak. Aan zijn textiel te zien een man van twee mille in de maand. Daar zeg ik verder niks van. Misschien is die man dat wáárd. Daar zal je mij verder niet over horen. Maar 't is wél vreemd, dat in een tijd van ernstige werkeloosheid in vele gezinnen d'r ook nog eens twee mille in de maand wordt uitgetrokken voor statistisch onderzoek. 't Zal wel nodig zijn, dus ik zeg er niks van. Wat zal ik me d'r over opwinden? Je kan wel aan 't kankeren blijven.

Deze persoon dus van 't statistisch onderzoek, in zijn pak en in zijn jas, waarvan ik bij me gezond niet kan begrijpen dat hij in deze tijd twee mille moet verdienen, die kwam voor de steekproef. En vanwege die steekproef was ik uitgezocht om te zeggen of naar mijn mening de regering-De Jong het goed deed, of niet goed deed. 't Was anoniem, mijn naam deed er niks toe. Zei de man. Nou, zei ik, dat kan dan wel mooi zo wezen, maar als ik nou zeg: de regering-De Jong, dat vind ik ook maar een troep, dan garandeert

[p. 17]

niemand mij dat u straks op de hoek niet gauw een notitie maakt. Zo van: die ouwe man die Aalbessenstraat 230 woont vindt de regering een troep. Dat is ook een mooie manier van anoniem wezen. Dat staat dan toch maar mooi genoteerd. Ik geloof best dat ze dat niet tegen je zullen gebruiken, maar ze wéten 't wel. En niet direct, maar over één, twee jaar krijg ik ineens geen visvergunning meer. Ik noem maar wat, ik vind vissen niet eens zo leuk meer. Maar daar stá je toch zonder visvergunning, omdat je een keer anoniem je mening over de regering-De Jong heb geformuleerd. Ik zeg niet dat 't zo is, maar 't kan zo wezen. Niet? Ja, ze steken toch niet een man knap in 't pak en ze geven 'm toch geen 2 mille in de maand voor niks? Afijn, die man zegt dat als ik niet mee wil werken, dat-ie dan wel een deurtje verder gaat.

Mooie boel. Ik zei: nee vader, zo gaat dat niet. En dan straks doorgeven: die ouwe man die Aalbessenstraat 230 woont wenst zijn mening over de regering-De Jong niet te geven. Ja, ze zijn daar gek in Den Haag, Alsof ze dan niet metéén doorhebben hoe ik over de zaak denk. Dan kan ik net zo goed helemáál geen visvergunning aanvragen. Zo zit dat toch. Kom nou.

Ja, zegt die man, dat begrijp ik. Die wou even laten zien dat-ie redelijk was, begrijp je wel? Voor 2 mille in de maand kán dat. Voor 2 mille in de maand zou ik óók redelijk zijn.

Hij zegt: u kunt óók zeggen: ‘Ik wéét 't niet.’ Ik zei: mag ik u een vraag stellen?

Betekent dat, dat straks bekend gemaakt wordt, hoe dit volk over de regering-De Jong denkt, zonder dat mijn mening meetelt? Want zo zijn we niet getrouwd - eindelijk komen ze 's vragen hoe je over de regering denkt en dan zou ik daar geen gebruik van kunnen maken. Dat is óók een mooie boel. Daar betaal ik geen kijkgeld voor. Zó gaat dat niet.

[p. 18]

Goed, zegt die man, redelijk als-ie is - voor zijn twee mille in de maand en knap in de textiel - dan stel ik u nu de vraag: is naar uw mening de regering-De Jong over het algemeen goed. Ik zei meteen: zeker wel, over het algemeen goed. Maar als u even binnenkomt voor een koppie thee, dan zal ik even uitleggen op welke ondergeschikte punten er geen moer van deugt. Toen had meneer in enen geen tijd meer.

Hébben ze een keer de kans om een redelijke stem uit 't volk te horen en ze gaan gewoon weg. Maar dat is al 20 jaar zo, dus daar val ik niet over. Daar zeg ik niks over.

Ze kunnen me trouwens niks maken. Want hij heeft alleen maar opgeschreven: die ouwe man die Aalbessenstraat 230 woont, die vindt de regering-De Jong over het algemeen goed. En als 't straks misgaat, kan ik altijd nog zeggen: dan had je maar moeten luisteren. Ik had het jullie perfect kunnen uitleggen wat er niet deugde. Maar ze luisteren tóch niet naar je. Da's altijd zo geweest. Daar zou ik voorbeelden van kunnen geven... Maar ik doe 't niet, want 't helpt toch niks. Daar zou ik óók weer voorbeelden van kunnen geven...’