Stukjes in de kraag

[p. 136]

Uit- en invallen

Uit een Tweede-Kamerverslag: ‘De heer Van der Stoel zei: ‘Als in internationale organisaties over gezinsplanning wordt gesproken schieten de Nederlandse delegatieleden van schrik onder tafel.’ Misschien vinden ze dat de geschiktste plek om aan gezinsplanning te werken.

Topless Hit:

Haar sneewwitte boezem
die keek de jager aan

1975: de computer was kapot, we hebben ons vandaag rot gedacht.

De eerste vrouw uit de vaderlandse geschiedenis: gravin Ada van Holland. Voornamelijk voor de kruiswoordpuzzels!

Voelt u zich lusteloos? Hoest! griep?

Goed zo, weer een paar dagen vrij.

Vader: Wat die juffrouw daar draagt, dat is nou een monokini.

Zoon: Mono betekent toch één?

A: Wat vliegt de tijd.

B: Ja, 't gaat allemaal veel te vlug.

A: En er is zóveel te doen.

B: Er valt zóveel te genieten.

A: Ja, je verveelt je rot op den duur.

[p. 137]

Er zijn geruchten dat Verolme de zender op het rem-eiland in eigendom heeft overgedragen aan een Panamese firma.

Dat kan best kloppen: er komen uit Panama klachten over de slechte ontvangst.

Met een Veldhoen aan de muur, gaat het beter op den duur.

Appel? Zó'n peer!

Als je 's zomers aan het Nederlandse strand rondkijkt, denk je er begint steeds meer zu vermieten.

Een Duitse toeriste heeft woorden met een sigarenwinkelier over het wisselen van geld. De vrouw: ‘Maar ik krijg 90 cent voor een mark, bei uns in Venlo.’

Samenvatting van de rede van de gemiddelde bankdirecteur: 't Gaat goed, maar het kan nog slechter.

Mijn oom, een goed kok, kon het bij een Chinees restaurant maar twee dagen uithouden, hoewel hij een gloot expelt is op Chinese galnalen. Jammer voor oom Pier.

Een Strijdkreet, meneer?

Goed, juffrouw, laat maar eens horen.

A: Ik hoorde dat u een kamer te huur heeft voor een student.

Hospita: Jawel, tenzij u een kleurling bent.

A: Ik ben geen kleurling.

Hospita (ruikt): Nou u 't zegt...

A: Dat kon u toch zo wel zien?

[p. 138]

Hospita: Dat zegt u nu wel, maar die kleurlingen doen alles om binnen te komen.

Uit een televisie-dokters-serie:

Zuster:

Denkt u dat de patiënt het zal halen, dokter?

Dokter:

O, vast en zeker.

Zuster:

Waarom bent u zo zeker in dit bijna hopeloze geval?

Dokter:

Omdat in de vorige aflevering de patiënt overleed.

En dit verhaal pikte Peter op in een Utrechts café.

Er komt een man een café binnen, en die richt zich

Zolang jij me iets geeft, loop ik niet op straat.

[p. 139]

tot alle drinkers en zegt met luider stemme: ‘Als nu eens alle stilten van de wereld samen gingen doen, vrinden, wat zou dat voor een grote stilte zijn.

En als alle wolken van de wereld samen gingen doen, vrinden, wat zou dat voor een grote wolk wezen.

En als alle keien in de wereld samen een grote kei zouden vormen...’

Op dat moment wordt hij geïnterrumpeerd door een man aan de bar, die roept dat hij zijn grote mond eens een beetje moet houden.

Waarop de ziener zich tot hem richt en zegt: ‘Vrind, God moge u ervoor bewaren dat ge die hele grote kei niet op uw sodemieter krijgt.’

En als je dit niet leuk vindt zegt Peter altijd: dan moet je het 's horen in het Utrechts dialect!