Stukjes in de kraag

[p. 22]

In- en uitvallen

In Frankrijk is een commissie ingesteld die moet uitmaken of het le of la cornflake is.

Inmiddels heeft men de oorzaak gevonden van de grote bosbranden in Zuid-Frankrijk: een geëmigreerde Indiaan die contact met zijn ouders zocht.

Volgens de nrc heeft Parijs binnenkort zo'n overvloed aan auto's dat deskundigen vrezen dat door één verkeersopstopping het verkeer in de gehele stad voorgoed vast zou kunnen komen te zitten. Men bestudeert nu plannen om dan een aantal walsen in te zetten, alles te pletten en de straten opnieuw te plaveien.

Oplossing voor de verkeersdrukte op zondagmiddagen: op maandag kan men op ieder raadhuis f 25, - in ontvangst nemen voor elke ingeleverde koplamp.

De minister van Bouwnijverheid heeft nu al minstens 3500 woningen officieel geopend. Iedereen wil graag dat de minister persoonlijk officieel zijn woning opent: dan heb je tenminste een vóórdeur die niet klemt.

In Duitsland klaagde men vorig jaar over de plastic kerstbomen die in de handel gebracht waren. Als je de stekker in het stopcontact deed, barstten ze uit elkaar. Dat is ook wel leuk, maar je moet zo vlug zingen.

[p. 23]

Toen de kerstdagen op maandag en dinsdag vielen was er zoveel oud brood over dat ik de eenden in de vijver zag trainen in ontwijken.

Mijn oom is nog altijd persoonlijk zeer trots op de Russische ruimtevaartsuccessen. Hij zegt altijd: als wij Peter de Grote niet hadden leren timmeren...

Ons leger is eigenlijk zeer democratisch: elke soldaat wordt als even stom beschouwd.

Een recent medisch rapport deed uit de doeken dat het voedsel dat onze militairen voorgezet krijgen erg monotoon genoemd kon worden en zeer dikwijls niet smakelijk was bereid. Het resultaat was dat de soldaten zich gingen voeden met limonade en vooral koeken. De leider van een militair tehuis bevestigde dat: ‘Ze vreten zelfs de koeken van de sjoelbak.’

Omdat ik de monsterrol van de Karel Doorman mocht inzien begrijp ik waarom al die aanvaringen en havenbeschadigingen niet zo erg zijn: van de 719 koppen aan boord zijn er 224 uitdeukers.

De Karel Doorman kwam van zijn laatste reis geheel héél terug: het hele reperatieschema in de war!!

Generaal (in veldtelefoon):

‘Excellentie, de pas gerepareerde tanks scheuren alweer. We kunnen niet vuren. Wat moeten we doen als de Russen komen?’

Minister:

‘Kunnen de kanonnen nog draaien?’

Generaal:

‘Zeker, dat wel.’

Minister:

‘Goed, dan geef je ze daar maar een lel mee.’

[p. 24]

Met ontzaglijk veel pijn heeft men in '65 staatssecretaris Haex moeten laten vallen - ten slotte was hij de man die de defensiebezuiniging op grootscheepse wijze op poten heeft gezet. Als zodanig zal hij nu ook wel de geschiedenis ingaan.

Stel je voor, over veertig jaar ontmoet je in een café een oude sergeant, die je vertelt:

Ik heb nog met generaal Haex aan het front gelegen. En de vijand naderde. En wij wouwen schieten, maar Haex riep: nee, mannen, de granaten zijn veel te duur.

En de vijand was al op honderd meter. Maar weer riep Haex: nee, mannen, we verspillen onze munitie niet. We moeten nog even wachten!

De vijand naderde nog meer.

En toen de vijand op vijftig meter was, riep mijn maat: Generaal, in godsnaam. We hebben onderling gecollecteerd, we betalen het zelf!