‘Dat gedeelte met Borms en het eten in Maarsbergen, dat klopt. En Zaaijer schijnt inderdaad als een gek zo'n artikel neer te tikken. Af en toe moet er iemand helpen zijn vinger van tussen de toetsen te krijgen.
Volgens de dokter is Meel neergeschoten tussen 1 en 3 uur vannacht, eerder 1 dan 3. Dat kan kloppen met wat mevrouw Boterplank zei: Meel kwam om twaalf uur en wellicht iemand anders, die zich ‘de fotograaf’ noemde rond één uur. Maar er kan om halftwee ook iemand gekomen zijn die zij niet gehoord heeft. Dat kan zelfs Lode Zaaijer geweest zijn, tenzij onze zusjes hem vrij spreken.’ Hij glimlachte breed.
‘Je verheugt je erop, is 't niet?’
‘Jazeker, anders had ik dit niet zelf gedaan.’
‘Verwacht je dat ze zullen liegen?’
‘Met twee zusjes haal je dat er toch gauw genoeg uit. Dat leer je al op het politiekakschooltje: speel ze tegen elkaar uit. En Lode zal wel met een van de twee naar bed gaan, tenminste, wat moet je anders in IJdorp? Nou, dan praat de andere wel.’
Er begon in het dashboard iets te zoemen. Biesheuvel greep een telefoonhoorn en reikte hem aan Herman. ‘Schartenantinck.’ - ‘Dank je wel.’
‘Van de Terpen zit inderdaad in Brussel. Volgens het hotel vertrekt hij morgenochtend. Hij leek bonafide dingen te doen, praten met tv-mensen althans. Ik heb gedacht, laten we hem daar maar rustig laten zitten en wachten tot hij hier komt. En als hij de andere kant op wil pakken ze hem in de kraag.’
‘IJdorp. Joepaaidie trala,’ annonceerde Biesheuvel.
Auteursrechtelijk beschermd