Toch nog een herinnering aan die nacht: pijn, krampachtige worstelingen, om Germaine te bereiken, maar later misschien ook met haar. Maar als ik Germaine zag, of voelde, was er ook steeds het hoofd van Job, of alleen zijn stem, met de ophitsende kreet: ‘Rutger! Wat een lijf. Dat heeft meer nodig dan eten en drinken!’
Auteursrechtelijk beschermd