Brieven over verscheide onderwerpen. Deel 2

[p. IV]

Euch, denen die Künste ihre Tempel geöffnet, die Pfade der schönen Natur entdecket, das Herz zu sanftern Empfindungen, zum Gefülde des schönen gestimmet haben; Euch, denen vor den übrigen Sterblichen der Vorzuig gegönnet ist, durch kenntnisse und wissenschaften dem Geiste höhern Schwung zu geben, mit forschendem durchdringendem Blicke über die welt hinzusehen, als Lehrer des menschlichen Geschlechtes aufzutreten, und gleichsam die Schiedsrichter des Verdienstes zu sein, Euch, von denen die Gesellschaft die Gefezer ihrer Glückseligheit empfängt, denen die Menschheit ihre Rechte anvertrauet, deren Schriften euer Jahrhundert verewigen, euch, ihr Gelehrten! kömmt es zu, das Bild einer edeln Seele in euern Karakter, in feiter eurer Handlungen, in euers Reden ind in euern Schriften darzustellen.

Klein.

[p. V]

Voorbericht

Het eerste Deel deezer Brieven heeft goedkeuring genoeg gevonden om de uitgaave van dit tweede te wettigen. Dus zal ik 'er niets omtrent zeggen. Alleen verzoek ik mijnen Lezeren nogmaals, van toch niet uit het oog te verliezen dat het losse Brieven, en geen uitgewerkte Verhandelingen zijn, en dat ik dezelve niet in de waereld zende om de kundigen onder mijne Landgenooten te onderrichten, neen! Ik betuig openlijk 'er mijne eer en vermaak in te stellen om van deezen te mogen leren; maar bepaald om eenige algemeene kennis omtrent de schoone Kunsten en Wetenschappen onder de zulken te verspreiden, die graag een voortbrengsel van vernuft lezen, maar door hunne onkunde in

[p. VI]

de theorie van het schoone verhinderd worden 'er dat vermaak uit te genieten, dat 'er waarlijk voor meer geoeffenden in gelegen is, en die teffens tijd noch lust hebben, om zich in deeze wetenschap grondig te oeffenen.

Wat den inhoud van dit Deel betreft, ik beken dat 'er genoeg over de genie geschreven is om mijne luchtig heengestrooide aanmerkingen over dit onderwerp te kunnen missen. Maar mooglijk zullen 'er eenigen zijn, die mijne Brieven in handen nemen, schoon ze anders geen liefhebberij hebben om iets over diergelijke stukken in den gewoonen leertoon, daar eene zekere ingespannenheid toe vereischt wordt, na te gaan. En dan reeds schat ik mijnen arbeid dubbel beloond. Ook verbeelde ik mij, dat men na de lectuur van dit deel, hoe los het dan ook geschreven zij, toch iets meer en iets duidelijkers over de Genie zal weten, dan toen men 'er aan begon.

Voor het overige houde men elke aanmerking juist niet voor mijn waare gevoelen. Ik heb 'er hier en daar eenigen gewaagd,

[p. VII]

van wier gegrondheid ik nog niet volkomen overtuigd ben, alleen om aan mij zelven en aan anderen stoffe tot nadenken en verdere opsporing te verschaffen. Want mijn oogmerk in deeze Brieven is niet zo zeer om mijne gedachten voor mijne Lezeren geheel te ontwikkelen en hun dan dezelve op te dringen of aan te prijzen, dan wel om hen op den weg tot eigen onderzoek te geleiden, en daar te verzekeren, dat niemand in de waereld zo goed voor hun denken zal zijn als zij zelven.