De briefwisseling tussen P.N. van Eyck en Aart van der Leeuw

L 42

briefkaart

poststempel:

Voorburg

10.Xi.9n

1930

D^r P.N. van Eyck

49 Russell Gardens

Golders Green

London NW 11

England

Voorburg

West Einde 140

Holland

Voorburg 9 November 1930

Beste vEyck

Hierbij dan het boek. Zooals je al vreesde is het allesbehalve fraai van kleed

[p. 206]

Eerste druk met bandontwerp van Leo Gestel, 1930

[p. 207]

geworden: die verzopen hoed en vooral die bezopen naam van me.⁴⁸⁹ We zullen maar denken dat het toch vooral een humoristisch boek is en dus de zaak maar met h[u]mor opvatten. Het ongeluk is dat ik geen boekversierders ken en dus de zaak wel over moet laten, ook komt er dit nog bij dat ik wel het schrijven maar niet het uitgeven van een boek prettig vind. Lag het aan mij dan schreef ik liefst alleen voor robin-redbreast and the wren.⁴⁹⁰ Vandaar dat ik op dit gebied dan ook niet waakzaam genoeg ben.

Ik ben heel verlangend je oordeel te hooren. Ik vermoed wel, dat mijn verkenningen van de maatschappelijke wereld nu⁴⁹¹ afgeloopen zijn. Misschien wel geeft het probleem in het laatste hoofdstuk weer een w[e]g aan.⁴⁹² Met ons beider hartelijke groeten ook aan je vrouw

je

AartvdL

489 Boven de titel, in grote bruine kapitalen van ongelijke groote, hangen aan een spijker in een blauw raam enkele kleren, bruin van kleur. Tussen de titel en de auteursnaam ‘Aart van der Leeuw’, typografisch identiek aan de titel, is blauw water, waarin de bruine kontouren van een zinkende flambard. De band zelf is geel. Het bandontwerp is van Leo Gestel.

490 Zie: John Webster, The white devil. Act V, sc. 4, v. 93.

491 Van der Leeuw heeft ‘niet’ gewijzigd in ‘nu’.

492 In zijn brief van 19 april 1930 heeft Van der Leeuw dit probleem als volgt omschreven: Rudolf ‘vindt de heilige drievuldigheid van het aardsch geluk: vrouw, kind en een stuk grond maar hij staat dan nog voor de onafwendbaarheid van het eindelijk verlies ervan. Met die vraag eindigt het boek’.