Tot den Leser.
EErsame leser, hier spreect een Sottinne: So aenmerct dan den
rechten aert der Sotten oft Sottinnen, soo sult ghy wonder gewaer worden,
ende dit Boeck recht verstaen, ende sal v wonderlijcke saken
vertoonen.
So is dan der Sotten oft Sottinnen aerdt ende nature, dat sy
het ghene dat sy spreken, recht wt spreken, recht so zijt meynen: het sy
aen hemselfs waer oft lueghen: so ist doch by haer altijt waer, want sy meynent
alsoo waer ende recht te zijn: doch by den hoorders staet dat onderscheet.
Hooren sy dan van sulcke de waerheyt, so hooren sy de waerheyt goetront wt,
sonder eenich becleeden oft bewimpelen: Hooren sy nu van haer dat
contrarie, so hooren sy doch een onghebloemde goetronde Redene, ongheverwet oft
verciert, oock Ja ende waer by den Sotten oft Sottinnen (waer van
de Werelt vol is) diet spreken, maer in der waerheyt alsoot voor Godt ghelt,
lueghen ende dwaesheyt.
Alsoo spreeckt hier dese Goddinne Moriae, recht soot haer voorcoemt,
ende menget al onder malcander, also, dat sy