Prologhe.
Die Translateur wenschet den deuchdelijcken Leser, Salicheyt.
Want onwetentheyt een Moeder is van alle dwalingen, sonden ende alle boosheyt, door welcke dat ghemeyn ende simpel volck hem selven bedrieget ende wort bedroghen, alsoo dat sy niet en connen comen tot kennisse des rechten levens. Het welck aensiende de alder gheleertste Doctoor Erasmus van Rotterdam (van wiens gheleerdtheydt al de Christenheydt verwondert) heeft hy by een vergaderdt wt dat merch der heyligher Schriftueren dit teghenwoordighe Boecxken, welcke ghelijck men niet en vint onder alle boecken, want dat ghenoech ende suffisant is, om alle staten der menschen te brenghen tot een rechte kennisse des Christen ende volmaeckten levens. In welcke hy claerlick te kennen geeft alle dwalinghen, ende bysonder alsulcke die de menschen luttel achten, ende meynen die te wesen Godlijck ende eerlijck, niet alleen onder den Leecken oft ongheleerden, maer veel meer onder den ghenen diemen geestelijcke persoonen heet: als Priesters, Monicken, ende dierghelijcken, die haer selven ende dat ghemeyn volck jammerlick verleyden, Waerom, die daer wil vechten en verwinnen zijn vleesch, de werelt ende den Duyvel, ende die daer begheert God ende hemselven te kennen, die onderscheydt wil weten van dat warachtighe ende valsche goet: die hemselven noch niemandt en wil bedrieghen met quade opinien, die een recht Christen leven wil leyden: die daer volstandich wil blijven in een volmaeckt leven, die en laet dit Boecxken wt zijn hant niet gaen, eer dat hy volle verstant daer af hevet, want hoe ghy dat meer sult lesen: hoe dattet u ghenoechlicker sal wesen: ende sal u brenghen tot de volmaeckte goederterenheyt. Daer ons moet toe brengen Christus Jesu, wiens gesworen wy al te samen zijn.