De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 19. Brieven 2751-2986

2882 Van Johann Paumgartner
Augsburg, 28 november 1533

Gegroet. De brief^1. die je mij op 26 oktober hebt geschreven, hooggeachte en allervriendelijkste heer Erasmus, heb ik met ongelofelijk plezier ontvangen en hij was me bijzonder aangenaam omdat hij jouw buitengewoon geleerde en verfijnde geest te kennen geeft (die jouw pen zelfs niet in haast kan verhelen) en ik er jouw eerdere genegenheid jegens mij en de buitengewone welwillendheid die je me bewijst, duidelijk in herkende. Dat je me aan het begin, in de eerste regels van de brief, gelukwenst met de verwerving van het kasteel Ernbach en de wens uitspreekt dat de naam daarvan voor mij een goed en gelukkig voorteken mag zijn,^2. is iets waarvoor ik je de grootst mogelijke dank zeg; ik zal er ooit iets voor terugdoen als de gelegenheid zich daarvoor

1. Deze brief is niet bewaard gebleven.

2. Kennelijk had Erasmus ‘Ernbach’ uitgelegd als ‘Ehrenbach’ en Paumgartner toegewenst dat hem eer zou toevloeien uit het bezit van het kasteel.

[p. 229]

aandient. Welke eer mij daaruit ook zal toevloeien, we zullen die gemeenschappelijk bezitten en jij zult daaraan op voet van volledige gelijkheid met mij deelhebben. Mogen de goden willen dat hieruit zoveel mogelijk eer en profijt voor ons voortkomen.

Wat je me vervolgens vertelt over de koning van Engeland die, naar Koler schrijft, zijn vroegere echtgenote weer heeft teruggenomen, heb ik met genoegen gelezen, maar hierin volg ik jouw mening en gevoelen, hoewel ik over deze aangelegenheid geen enkel bericht heb ontvangen. Maar wat men met stelligheid schrijft is dat de keizer onderhandelt om een oorlog tegen Engeland te beginnen en dat de koning van Frankrijk de dochter die de koning van Engeland bij zijn eerste vrouw heeft gekregen,^3. voor zijn oudste zoon^4. heeft opgeëist (die de dauphin wordt genoemd) en heeft aangeboden de Engelsen uit zijn rijk te verdrijven als dit door de keizer wordt toegestaan. Maar ik weet niet of hij die toestemming al dan niet heeft verkregen. Mogen de goden aldoor voor wat beters zorgen.

Verder ben ik je enorm dankbaar voor de vriendelijke raad die je hebt gegeven over mijn zoon. En hoewel ik je niet graag tot last ben en vrees je ergens mee op te zadelen - niet omdat ik twijfel aan jouw vriendelijke bereidwilligheid (ik weet dat je altijd meer genegen bent mij een dienst te bewijzen dan ik ooit zou kunnen verdienen), maar omdat ik althans naar mijn idee niet ontkom aan de smet van onbeschaamdheid als ik ermee doorga jou, belast en beladen onder vele belangrijke zaken en bezigheden, nog meer te bezwaren - kan ik me, nu ik merk hoe welwillend je bent, toch niet ervan weerhouden je te vragen me nu ook hiermee te helpen. Ik verzoek je daarom, hooggeachte heer Erasmus, duidelijker je mening te geven over wat ik voor hem te beslissen heb. In dat geval zul je me ook daarmee aan je binden, terwijl ik je al om vele redenen zeer verplicht ben. Ik zal er zoveel ik kan voor zorgen de enorme en geweldige weldaden die je mij bewijst, op een dag te vergoeden, en als ik dat niet zal doen in de mate die je verdient, zal het toch nooit ontbreken aan de wil daartoe, aangezien het in belangrijke zaken volstaat te hebben gewild.^5. Intussen hoop ik dat voor jou alles gaat zoals je wenst, en dat God jou gezond en wel nog lange tijd voor ons mag behouden en behoeden. Het ga je goed.

Augsburg, 19 november in het jaar 1533 na de maagdelijke geboorte

Johann Paumgartner, de jouwe zoals hij de zijne is

Aan de hooggeachte en voortreffelijke heer Erasmus van Rotterdam, de grootste en beste leraar in de ware godgeleerdheid, restaurator van de Latijnse taal, zijn hoogst eerbiedwaardige meester. Te Freiburg im Breisgau

3. Maria Tudor, dochter van Hendrik viii en Catharina van Aragon.

4. Frans (Frans iii van Bretagne).

5. Adagia 1755.