De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 19. Brieven 2751-2986

2867 Aan Franciscus Rupilius
Freiburg, 8 september 1533

Erasmus van Rotterdam aan Franciscus Rupilius, doctor in de rechten, gegroet

Van mijn kant, beste Rupilius, verklaar ik dat ik om vele gewichtige redenen Koler na sta en dat ik hem met genoegen zeer erkentelijk ben omdat door zijn toedoen jouw schroom is verdreven en hij je ertoe heeft aangezet mij te schrijven en jou openlijk tot het getal van mijn vrienden te rekenen - zozeer ontbreekt bij mij enige aanleiding de aansprakelijkheid voor dat vergrijp op een ander te schuiven en, zoals jij wenst, de schuld voor dit wangedrag bij Koler te zoeken die jou, zoals je schrijft,^1. van bedeesd tot onbeschaamd en van een bescheiden man tot een lastpak heeft gemaakt. Ik heb

1. De brief van Rupilius is niet bewaard gebleven.

[p. 198]

hem intussen per brief bedankt;^2. jou beloof ik op mijn beurt en te goeder trouw wat jij uit eigen beweging belooft krachtens de wetten van de Gratiën: dat ik de rol van een vriend vervul als er iets is waarvoor je mijn diensten vraagt, of zonder dat je het vraagt, als de zaak zelf het nodig maakt.

Ik, die al te lang heb geleefd, ben door de dood beroofd van mijn meeste vrienden, niet alleen in Rome, maar ook in Engeland, Frankrijk, Duitsland en Polen. Het zal me daarom zeer welkom zijn als je bij gelegenheid wilt vertellen wat er te Rome voorvalt, als het tenminste gaat om zaken van dien aard dat ze veilig aan een brief kunnen worden toevertrouwd. Wat je schrijft over jouw zeer welgezinde beschermheer Paumgartner deed me bijzonder veel genoegen, niet alleen omdat de voorspoed van een goede vriend me evenzeer verheugt als die van mijzelf, maar ook omdat je me als het ware een schets aanbiedt voor de verheerlijking van zijn roem. Ik weet hoe weinig hij daar in zijn bescheidenheid op uit is, maar het draagt voor iedereen bij aan de goede zeden als de kwaliteiten van voortreffelijke mannen niet worden verborgen, maar ter navolging op het wereldtoneel worden opgevoerd. Om dit te doen zou het te wensen zijn dat ik over zoveel welsprekendheid zou beschikken als zijn verdiensten vereisen en als jij misschien gelooft dat ik bezit. Hoe het ook zij, ik zal toch een poging doen en wel binnenkort, met bijstand van Christus. Maar luister eens, ook jij moet me in deze zaak hulp verlenen, om te voorkomen dat de bescheidenheid van een zeer bezonnen man wordt geschokt door mijn bedrijvigheid. Ik heb besloten het erop te wagen op aansporing van velen, maar vooral van Zasius, wiens raad ik in alle aangelegenheden als een orakel pleeg te volgen. Ik zou me op het ogenblik graag langer met je onderhouden, maar de tijd ontbreekt. Het ga je goed en doe Logau mijn groeten als hij daarginds is.

Gegeven te Freiburg im Breisgau, 8 september 1533

Als een eigenhandig schrijven je aanstaat, neem dan geen aanstoot aan mijn slechte handschrift. Daarmee ben ik nu eenmaal behept. Van mijn kant zal ik nooit aanstoot nemen aan jouw veelschrijverij.

2. Zie brief 2868.