De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 18. Brieven 2516-2750

2737 Van Henricus Cornelius Agrippa
Bonn, 13 november 1532

Uit uw brief^1. die Polyphemus^2. me voor de beurs^3. overhandigde, allervriendelijkste Erasmus, begreep ik dat u toen geen langere brief aan mij kon schrijven, omdat de krachteloosheid van uw broze lichaam, het intensieve studeren en de ongemakken van de verbouwing u bijna te machtig werden. U beloofde evenwel na de beurs enthousiaster en uitgebreider te schrijven. In afwachting van uw brief wilde ik u daarom tot nu toe niet lastigvallen. Nu ik het geluk had deze bode te treffen,^4. besloot ik opnieuw het stilzwijgen te verbreken, niet omdat ik me bij u wil beklagen, maar om u erop te wijzen dat ik geen brief van u heb ontvangen; want ik wil niet dat u, als u misschien een brief hebt geschreven die mij niet heeft bereikt, het uitblijven van een antwoord van mij ooit met recht zou kunnen toeschrijven aan laksheid of ondankbaarheid. Als u mij dus een brief schrijft moet u die aan Tielmannus Gravius in Keulen adresseren. De brief die ik terugstuur zal ik aan Froben of Cratander in Bazel adresseren. Ik hoop dat we op die manier geen van beiden bedrogen uitkomen.

Verder moet u weten dat ik in een gevecht gewikkeld ben met de Leuvense theosofisten.^5. Tot nu toe ben ik in mijn eigen kamp met verschillende

1. Brief 2692.

2. Felix Rex.

3. De najaarsbeurs in Frankfurt.

4. Een bode in dienst van Campeggi; zie brief 2739.

5. De aanleiding zal Agrippa's De incertitudine zijn geweest; zie brief 2529, noot 4. Hij verdedigde zich tegen de kritiek van de Leuvense theologen met een Apologia die hij bij Cratander wilde laten drukken.

[p. 396]

listen en lagen aangevallen en heb ik me verdedigd met een uitval waarbij een schermutseling plaatsvond; omdat de strijd evenwel nu grimmiger wordt, heb ik de poort geopend en ben ik geharnast naar buiten gestormd voor een openlijke strijd. De hulptroepen van de Keulenaars en Parijzenaars zullen hen niet in de steek laten; van welke kant ik bescherming zal krijgen weet ik niet, behalve dat ik vertrouwen heb in de zaak, die door geen tegenspraak kan worden onderdrukt, door geen onwaarheid kan worden bezoedeld en die geen schade kan lijden door gebrek aan advocaten of onbetrouwbaarheid van rechters. Met die dekking aarzel ik niet zelfs alleen het gevaar te trotseren. Maar als ik als overwinnaar uit de strijd kom, zal dat niet minder u als mij tot eer strekken, omdat ik me evenzeer met uw als met mijn eigen wapens en pijlen duchtig weer en me des te onbevreesder op dit terrein begeef; u zult binnenkort een nieuwe soldaat zien, die zich met onverschrokken vrijmoedigheid in de strijd werpt. Dan zult u lachen, ik weet het; anderen zullen bewondering hebben. De sofisten zullen uit elkaar barsten;^6. ik zal intussen overwonnen hebben of ontkomen zijn. Het ga u goed, en duid het me niet euvel.

Bonn, 13 november 1532

6. ‘crepabunt medium’; vgl. Handelingen 1:18: ‘crepuit medius’.