De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 18. Brieven 2516-2750

2722 Aan Ambrosius Pelargus
[Freiburg, ca. september-oktober 1532]

Erasmus van Rotterdam groet Ambrosius Pelargus

Ik vraag me af wat je bedoeling is.^1. Vrienden van me waren altijd vol lof over iemand die geleerde preken bij de dominicanen hield. Ik denk niet dat jij dat bent geweest. Want ik kende jouw naam. Maar wie het ook was, wat heeft hij voor reden om te klagen? Iemand die aanleiding geeft tot onrust, is niet meteen de schuld daarvan. Zo brachten de leer en de wonderen van Christus heel

1. Zie brief 2721, waarop deze brief het antwoord is.

[p. 373]

wat onheil teweeg en lokte de vrijmoedigheid van Paulus geregeld opstandigheid uit. Ik heb Marius meer dan eens aangeraden zich te onthouden van tirades tegen de andere partij. Dat hadden ook de kanunniken liever gewild. Allereerst heb ik jou niet aangevallen, omdat ik niet denk dat jij het was, en als je het was geweest, was die uitspraak in elk geval niet tegen jou gericht. Je zult zeggen dat men vrijmoedig zijn stem tegen de sekten behoorde te verheffen. Vrijmoedigheid die nuttig was gaf dus aanleiding tot verwerpelijk tumult. Hier is geen sprake van een belediging. Ik zou graag willen horen op welk punt ik de wetten van de vriendschap heb geschonden. Het ga je goed.

Ik heb de plaats gevonden. Als je je daardoor gekwetst voelt, waarom heb je er dan niet eerder op gewezen? Het staat namelijk in de oude brieven.^2. Want ik heb allerlei andere dingen verbeterd; ik heb sommige brieven in hun geheel eruit gehaald. Allereerst wordt niemand daar bij naam genoemd. Tot op dit moment heb ik nooit geweten dat je bij de dominicanen preekte. Ook wordt daar geen enkele persoon ergens van beschuldigd, behalve dat jullie met al te luid protest de andere partij hebben geprovoceerd. Nogmaals, het ga je goed.

Als je na de lunch wilt komen praten, is dat goed.

2. De brieven uit de Epistolae palaeonaeoi die al eerder gepubliceerd waren; zie brief 2721, noten 2 en 3.