De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

2504 Van Bernhard von Cles
Praag, 25 juni 1531

Achtenswaardige, oprechte en geliefde vriend. In de afgelopen maand januari, toen de zeer illustere heer Ferdinand, koning van Hongarije, Bohemen etc., mijn zeer eerbiedwaardige heer, in Aken op gebruikelijke wijze tot rooms koning was gekroond,^1. ben ik naar mijn kerk en zetel in Trente teruggekeerd, omdat bezigheden hiervoor dit verlangden. Toen ik daar een tijd had verbleven, moest ik op bevel van de koning naar het hof terugkeren, waar ik op de achttiende van deze maand arriveerde. Daar werd mij eindelijk uw brief van 14 maart uit Freiburg^2. door baron Albert Slick overhandigd. Daarin beveelt u mij een zekere Erasmus von Könneritz aan, een jongeman van goede afkomst en bedreven in de letteren, die nooit bij ons is gezien en tot nu toe niet is verschenen. Maar als hij toen bij mij was gekomen of zelfs nu zou komen, had ik de man zo ontvangen dat u zeker kon weten en merken, dat ik met uw aanbeveling terecht rekening had gehouden - wat ik telkens als een mogelijkheid zich aandient ongetwijfeld ook bij andere veel belangrijkere zaken vanwege mijn bijzondere welwillendheid en genegenheid jegens u zal doen.

Niemand twijfelt eraan dat wij met Italië in vrede leven, Frankrijk met ons bevriend is^3. en er hoop op een wapenstilstand met de Turken bestaat,^4. omdat de situatie zo is. Toch moeten wij God bidden, dat hij wil dat vrede, vriendschap en andere dergelijke zaken zo duurzaam en veilig zijn, dat vijandighe-

1. Zie brief 2384, noot 7.

2. De brief is niet bewaard gebleven.

3. Door de Vrede van Kamerijk.

4. Zie brief 2384, noot 8.

[p. 365]

den en tegenslagen die de hele situatie van de christelijke wereld in verwarring brengen, niet verschijnen. Ik zou u dit uitvoeriger en vertrouwelijk kunnen berichten, als ik de gelegenheid kreeg persoonlijk met u te spreken.

Wat de aanvallen betreft die Eck en broeder Medardus in het openbaar tegen uw naam hebben gedaan, kan ik u verzekeren dat ik tijdens de gehele Rijksdag van Augsburg die ik heb bijgewoond niets van hen heb gehoord of te weten ben gekomen, dat uw goede naam en eer in welk opzicht dan ook zou kunnen benadelen. En dat ik het niet met lijdzaamheid zou verdragen dat in mijn aanwezigheid een andere dan eervolle vermelding werd gemaakt van zo'n goede man, die zich voor het heilige geloof en onze godsdienst zeer verdienstelijk heeft gemaakt. Daarom zal ik beiden met een brief van mij hierover aanspreken om te vernemen of zij zich hieraan schuldig hebben gemaakt en met welke reden zij hiertoe zijn gekomen. En wat ik van hen als antwoord ontvang. zal ik u onmiddellijk schrijven.^5.

Voorts vind ik het vervelend dat uw brief niet op tijd aan mij is bezorgd, en daarom wens ik mij naar behoren te verontschuldigen dat ik nu eindelijk antwoord. Als hij op tijd was afgeleverd, zou wat u vraagt met betrekking tot het huis dat u in Freiburg bewoont, al lang door mijn bemoeienis zijn bereikt. Ik zal nu ook de eigenaar schrijven dat hij u toestaat er langer in te wonen. Ik denk dat wanneer mijn brief hem op tijd wordt getoond, hij zeker uit respect voor mij hiermee zal instemmen. Bovendien dring ik er bij u sterk op aan om, als ik in een andere kwestie u bij de zeer doorluchtige koning van dienst kan zijn, dit beslist aan mij kenbaar te willen maken en te berichten. Want als ik dat te weten ben gekomen, zal ik uw zaak zo bepleiten, dat het voor u zonder meer kan vaststaan dat ik zeer gesteld op u ben, voor uw belangen aandacht heb en ermee ben begaan. Ik heb immers een sterk verlangen de gunst en de sympathie van zo'n belangrijk iemand te verdienen en hem mijn genegenheid jegens geleerde en verdienstelijke personen (ik weet dat u een van hen bent) op elke mogelijke manier kenbaar te maken.

Gegeven in het koninklijk kasteel in Praag, 25 juni 1531

Bernhard, kardinaal en bisschop van Trente

Aan de eerbiedwaardige, oprecht door mij geliefde heer Erasmus van Rotterdam, uitmuntend professor in de heilige theologie. Te Freiburg im Breisgau

5. Een dergelijke brief is niet bewaard gebleven.