De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

2374 Van Johannes Fabri
Augsburg, 1 september 1530

Gegroet. Ik vraag mij vol verwondering af, zeer geleerde Erasmus, of je nog zo bang bent voor de woelingen in Duitsland.^1. Wat mij betreft dien je ervan overtuigd te zijn dat, als er iets dergelijks te vrezen viel, ik mij meer over Eras-

1. Vgl. brief 2360.

[p. 44]

mus zorgen zou maken dan over mijn eigen zaken. Want ik zou je niet alleen op tijd aansporen, maar ook adviseren waar jij je veilig moet terugtrekken, niet op eigen kosten maar op die van zijne hooggeachte majesteit.^2. Zet daarom je mening over de situatie hier ver van je af. Heb goede hoop, want alles lijkt algemene rust uit te stralen.

Ook de mensen uit Kafarnaüm^3. beginnen nu hun verstand terug te krijgen. Zij schamen zich over hun onbezonnenheid en goddeloosheid; ze overwegen van de goddeloosheid van anderen afstand te nemen. Zij zijn in elk geval bang omdat ze zich medeplichtig voelen, en deinzen ervoor terug na zo'n grote misdaad verder in het zicht van de adelaar te verschijnen.^4.

Het ga je goed. Augsburg, 1 september 1530

Je oprechte vriend Fabri

2. Koning Ferdinand.

3. De Straatburgse afvaardiging bij de Rijksdag, die de werkelijke aanwezigheid van Christus bij het avondmaal ontkende.

4. Bucer en Capito verschenen met tegenzin in het openbaar in Augsburg; zie brief 2392, p. 86-87.