De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 16. Brieven 2204-2356

2339 Van Nicolaus Olahus
Augsburg, 1 juli 1530

Nicolaus Olahus, thesaurier van Székesfehérvár, secretaris en raadsheer van de zeer illustere koningin Maria, groet Erasmus van Rotterdam

Ongetwijfeld had u ook al hiervoor uit brieven van uw vrienden vernomen wat een genoegen en plezier u de illustere koningin Maria, mijn meesteres, en ons allemaal hebt gedaan met de publicatie van uw boekje De christelijke weduwe dat u aan haar opdroeg.^1. Al ben ik een onbekende vriend, toch zou ik willen dat u ook van mij hoort dat zij zo blij met dat werk van u was, dat haar niets heuglijkers had kunnen overkomen. Want het bood haar gemoed, dat zeer verbitterd was door het gemis van haar zeer liefhebbende echtgenoot,^2. wonderbaarlijke verkwikking. Bovendien laat het op zeer geleerde wijze zien volgens welke methoden het leven van een weduwe gestuurd en geregeld moet worden. Het zorgde er ook voor dat haar genegenheid en welwillendheid jegens u enorm toenam; volgens mij heeft ze u dat onlangs in een eigenhandig geschreven brief duidelijk laten weten.^3.

We willen heel graag een ontmoeting met u; vooral nu, in een tijd dat er een discussie over geloofszaken gaande is die velen in het verderf stort, zou u hier beslist onmisbaar zijn. Dan kon u uw mening naar voren brengen, die bij de huidige onzekerheid onmiddellijk effect zou hebben. We hopen dus dat u hierheen zult komen, zo niet wegens de aansporingen van uw vrienden, dan toch in het belang van de publieke rust; daarom heb ik u nu niet uitgebreider geschreven. Er was evenwel één ding waaraan ik naar mijn idee niet voorbij mocht gaan: uw vriend Polyphemus,^4. die zich in het gevolg van de koning bevindt en namens u het boekje dat u had gestuurd aan de koningin heeft overhandigd, heeft niets nagelaten wat men verwacht van een goede, trouwe en toegewijde protegé van u. Hij heeft zich precies gehouden aan

1. Zie brief 2211, noten 6 en 7. Olahus reisde met Maria van Oostenrijk mee naar Augsburg, waar zij de rijksdag zou bijwonen.

2. Lodewijk ii van Hongarije

3. Zie brief 2309.

4. Felix Rex, die Ferdinand vergezelde.

[p. 279]

alles wat u hem had opgedragen, zowel in aanwezigheid van de koningin als in aanwezigheid van anderen die u zijn toegedaan.

U kent mij niet van gezicht. Maar omdat ik geregeld uw boeken lees, die ik alle uren van de dag in mijn handen heb, bent u mij zo dierbaar en ken ik u zo goed, dat ik op dit ene punt zelfs voor degenen die dagelijks in uw nabijheid verkeren en het genoegen van uw gezelschap smaken, geenszins onderdoe. De beste getuigen van de genegenheid en belangstelling die ik voor u heb, zijn Ursinus Velius, Henckel, dezelfde Polyphemus die u deze brief overhandigde, en zeer veel andere goede bekenden van u en mij. Ik hoop dat de grote en almachtige God u behouden en wel hierheen zal brengen, of dat ik een andere gelegenheid zal krijgen om u te ontmoeten. Dan zult u dit zelf ervaren en van nabij mijn achting voor u leren kenen, waarmee ik u al lange tijd wegens uw goddelijke talent en uitnemende kwaliteiten ben toegedaan. Ik vraag u nadrukkelijk die gevoelens van achting te aanvaarden en mij op de lijst van uw vrienden te zetten. Het ga u goed; sta toe dat ik mij bij u aanbeveel als iemand die u van harte genegen is.

Augsburg, 1 juli 1530