De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 11. Brieven 1535-1657

[p. 82]

1565 Aan Georg van Saksen
Bazel, 8 april 1525

Erasmus van Rotterdam aan hertog Georg van Saksen, gegroet

Zeer doorluchtige vorst, datgene wat uwe Hoogheid mij had opgedragen ten aanzien van een hoogleraar heeft een aanmerkelijk succesvoller resultaat gehad dan ik durfde te wensen. Op mijn schriftelijke uitnodiging is Jacobus Ceratinus, over wie ik geschreven had, hier aangekomen. Hij is zo buitengewoon thuis in de Griekse letterkunde, dat Italië ternauwernood een of twee geleerden kent met wie ik hem slechts aarzelend zou durven vergelijken, en met de Latijnse letterkunde is het bij hem niet anders. Daarbij is hij goed thuis in de filosofie. Ten slotte is hij van een zodanige leeftijd en begaafdheid dat, als God hem tijd van leven zal gunnen, er meer dan gerechtvaardigde hoop bestaat dat hij aan alle achtenswaardige studies het grootst mogelijke profijt en glans zal verschaffen. Aangezien uwe Hoogheid een bijzondere welwillendheid aan de dag heeft gelegd om Petrus Mosellanus te begunstigen en vooruit te helpen, is het derhalve billijk dat u zich tegenover Ceratinus nog welwillender betoont, in dezelfde mate als hij Mosellanus overtreft, vooral in de vakken die hij daarginds zal onderwijzen. Mosellanus was een man van grote geleerdheid en van nog grotere belofte. Zijn talent waardeerde ik bijzonder, en men zegt niet ten onrechte dat vergelijkingen onaangenaam zijn. Maar het simpele feit dwingt mij te zeggen: Ceratinus is iemand van een heel ander kaliber.

Ik had mij voorgenomen bij aanbevelingen behoedzamer te zijn, nadat ik eenmaal lelijk bedrogen ben door iemand die u kent.^1. Maar deze angstvalligheid heb ik in het geheel niet nu ik Ceratinus aan u voorstel. Dankzij een hechte vriendschapsband heb ik inzicht gekregen in zijn oprechte levenswandel. Zijn bijzondere geleerdheid, zijn gezegende talent en zijn scherpe oordeel heb ik niet alleen kunnen opmaken uit vriendschappelijke gesprekken met hem, maar ook uit zijn vele geschriften. Ik wens uwe Hoogheid daarom des te hartelijker geluk met het vinden van iemand die het verdient dat u hem uw aangeboren vriendelijkheid en welwillendheid ten volle deelachtig laat worden. Ik wens ook de universiteit van Leipzig geluk, waar de wetenschap door de dood van Mosellanus, naar ik hoor, sterk aan kracht heeft ingeboet. Wanneer de Muzen hem welgezind zijn, zal Ceratinus de wetenschap zodanig nieuw leven inblazen dat andere universiteiten zonder

1. Heinrich Eppendorf, die door Erasmus aan Georg was aanbevolen in brief 1283, maar zich daarna tegen Erasmus had gekeerd.

[p. 83]

enige twijfel worden geprikkeld tot afgunst of, wat ik liever zou willen, tot de wens op gelijke hoogte te komen. De som van deze roem of opbrengst zal op het conto van uwe doorluchtige Hoogheid worden geschreven. Maar toch heeft, om niets te verhullen, onze Ceratinus alleen dit als manco, dat hij mateloos bescheiden is en zo beschroomd dat het bijna gaat tegenstaan. Daarom wens ik ook hem geluk dat hij een vorst heeft getroffen wiens verstand een afgewogen oordeel in huis heeft, en wiens welwillendheid niet wacht op iemand die daarom vraagt, maar zich uit eigen beweging goedgunstig uitstrekt als hij iemand ziet die zijn gunst waard is.

Tot zover over Ceratinus. Op de laatste brief^2. van uwe Hoogheid heb ik met drie woorden geantwoord,^3. waarbij ik brieven aan Pistoris en aan Emser heb ingesloten, opdat ze veiliger bezorgd zouden worden. Laat ik er nu nog slechts dit aan toevoegen. Moge er, zoals uwe Hoogheid zo hoffelijk schrijft, in het vervolg een einde komen aan alle grieven en verdachtmakingen tussen mij en u, aan wie ik mij geheel toevertrouw en in wiens dienst ik mij stel. Het ga u goed.

Gegeven te Bazel op 8 april in het jaar 1525

2. Brief 1550.

3. Brief 1561.