De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 10. Brieven 1356-1534

1511 Van Jacopo Sadoleto
Rome, 6 november 1524

Jacopo Sadoleto, bisschop van Carpentras, groet Erasmus van Rotterdam

Uw brief^1. heb ik met genoegen gelezen: hij was eenvoudig en oprecht geschreven, vol van eerbied voor God en toewijding aan de huidige paus, onze hoogste priester en de beste. Ik ben Bonifacius^2. dankbaar, een heel deugdelijke en geleerde jongeman, dat hij u een aanleiding heeft gegeven mij een brief te schrijven en mij de gelegenheid u te antwoorden. Want binnen in mij sluimerden wel gevoelens van vriendschap voor u, als gevolg van uw

1. Deze brief is niet bewaard gebleven.

2. Bonifacius Amerbach; zie brief 1519, noot 6.

[p. 341]

voortreffelijke kwaliteiten, maar ze zaten in mijn hart gesloten en zouden ook nu nog niet plotseling in actie gekomen zijn als niet Bonifacius met een vriendendienst die hem tekent, deze wederzijdse begroeting per brief tussen ons georganiseerd had.

De vrijgevigheid van de paus jegens u^3. zou overvloediger geweest zijn als hij in deze uiterst moeilijke tijden niet ook zelf krap bij kas was geweest: de verwarring is overal zo groot en de uitgaven aan dagelijkse kosten en onkosten zijn zo hoog dat ze nauwelijks te dragen zijn. Maar eens komt het moment om u de juiste eer te bewijzen en uw middelen te verruimen.

Uw boek^4. heb ik nog niet gelezen: ik had er nog niet de kans voor en moest veel tijd besteden aan zeer belangrijke zaken. Maar ik ben er zeker van dat het vergelijkbaar is met uw overige werken, waarvan ik de meeste gelezen heb en zeer gewaardeerd heb. Ik wens u van harte geluk met het feit dat u voor uw voortreffelijke talent en uw uitzonderlijke gaven ook de tijd ter beschikking hebt, waardoor u de schitterende monumenten van uw geleerdheid ten bate van toekomstige generaties gemakkelijker kunt publiceren: die monumenten zullen uw naam vereeuwigen.

Wat betreft uw opmerking dat alleen God u nog gelukkig zou kunnen maken, zoals u zelf schrijft, omdat u op deze wereld inmiddels tekortschiet, herken ik uw vroomheid en ik prijs die hogelijk; wat ik niet accepteer is dat u zichzelf tekortschietend moet noemen: iemand wiens voortreffelijkheid in de blijvende herinnering van alle eeuwen in ere gehouden zal worden! Ofschoon deze vrucht wel van veel geringere waarde is dan uw hemelse beloningen, moet u daar toch niet minachtend over spreken. Wat mij betreft, als ik enig gezag en invloed bezit (veel is het echt niet), beloof ik dat helemaal voor u in te zetten: ik bied het u aan. Dus, als er in de toekomst iets gedaan moet worden om uwentwille, zullen mijn inzet en inspanning onmiddellijk voor u klaar staan.

Vaarwel. Uit Rome, 6 november 1524

3. De gift van tweehonderd gulden, aangekondigd in brief 1443.

4. De libero arbitrio.