De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 9. Brieven 1252-1355

1354 Van Claude Morelet
Dijon, [maart 1523?]

Ik groet u vriendelijk. U zult wellicht verbaasd zijn dat een onbekende persoon naar u schrijft. Maar verbaast u zich niet langer: hij is geen onbekende meer, maar hij is van u: sinds lang ben ik al aan u verknocht. Zodoende werd ik gegrepen door een uitermate sterk verlangen u te zien en was ik ook nog boos op mijn vriend Jusellus,^1. omdat hij bij mijn afwezigheid u getroffen had. Want ik dacht dat hij mij de vreugde over onze ontmoeting ontnomen had, een vreugde die we met wederzijds goedvinden samen hadden moeten beleven. Want wij waren overeengekomen u samen te bezoeken, wat ook nu nog mijn vurige wens is, en de winden zullen voor mij niet gunstig zijn, totdat ik u gezien heb en wij elkaar kunnen ontmoeten.^2. Daarna kreeg ik, omdat het niet mogelijk was u in mijn vrije tijd te bezoeken, een sterk verlangen u te schrijven. Maar uit angst dat mij dit als onbezonnenheid verweten werd, heb ik mij zoveel ingehouden als men van een hartstochtelijke geest nauwelijks kan verwachten.

Toen ik ten slotte door het verlangen naar u was vermurwd, kon ik niet langer wachten u meteen te schrijven, waarbij ik gedwongen was ten koste

1. Niet geïdentificeerd. Mogelijk is het Hugue Jussez, pastoor in Porrentruy.

2. Vgl. Silius Italicus, Punica ii, 30.

[p. 379]

van mijn goede naam aan mijn verlangen te voldoen. Desondanks heb ik zo weinig spijt van mijn daad, dat wat iedereen zegt, mij vergeleken bij vriendschap met u niets kan schelen. Want ik zal hierin een buitengewoon grote steun vinden, als u mij haar tenminste niet weigert. Omdat ik zie dat iedereen daarnaar verlangt, moet ik meer mijn best doen om haar ook waard te zijn en met anderen tot dat gezelschap, het eerbiedwaardige gezelschap van uw vrienden, toegelaten te worden. Ik heb daar zo naar verlangd, dat ik overal ‘Erasmus, Erasmus, zeer geliefde Erasmus’ hoorde. En als iemand een vurige bewonderaar van Erasmus was, gold dat ook voor mij. En alleen hierom al dacht ik heel geleerd te zijn, namelijk dat uw geschriften mij genoegen verschaften en ik u zeer toegedaan was. Ik zal in de toekomst altijd op u gesteld blijven en uw roem die vanwege uw geleerdheid al voldoende aanbeveling verdient, overal verkondingen, prijzen en verbreiden.

Het ga u goed, Dijon, diep in de nacht

Uw Claude Morelet, uw volgzame leerling

Aan de eerbiedwaardige heer Desiderius Erasmus van Rotterdam, in Bazel